frámæli um at fólk ikki skulu savnast í hópi eru framvegis galdandi, og tí verður einki gjørt við grindina. Hann metti ikki, at grindin var stór. Um 20 hval, metti hann. Eftir at sendararnir vórðu skrúvaðir

fjørðinum leygarmorgunin, og avrátt var at royna at merkja grindina. Tað var kyrt á sandinum, hóast tað var tráður vindur. Tað gekk væl at reka grindina, men tá ið grindin kom inn ímóti, gjørdist ókyrt, og tí

sýslumaður. Fólk frá nátturugripasavninum fara suður við Smyrli nú klokkan 13 við sendarum at merkja grindina. Á myndini liggur grindin so friðarlig langt á Vágsfirði og tað er Torkil Strøm, sum hevur tikið

tey hava bjóða Náttúrugripasavninum grindina at merkja og tað hava tey tikið av. Sostatt eru fólk frá Náttúrugripasavninum nú av veg suður við sendarum at seta á grindina. Grindin varð sædd úr landi og hon

og turka, har hvør ræður sær stendur sera sterk. Eingin ivi um tað. Kanska er tað bara málið um grindina, ið stendur veikt. Tó er tað ein staðfest sannroynd í dag, at hvørki landsmenn ella ferðandi fr

inni á vágni. Einaferð tíðliga í summar varð boðað frá grind í Sandavági. Men tá bátar komu til »grindina« vórðu teir varugir við, at hetta var mastrahvalur. Fyri stuttum vóru seks mastrahvalir- ella b

aðru ferð upp á stutta tíð – upp á sín vanliga nonchelanta hátt – og tað fekk eitt sindur av øði í grindina. Hansara spæliháttur er nakað, ið hevur tvingað flestu viðhaldsfólkini at taka eina støðu til mannin

lemjandi kreppuni, sum hevur skolað alt omanav í vesturheiminum hesi seinru árini. Lykilin til hesa grindina finst bara í einum fiskivinnupolitikki, sum stendur á biologiskari burðardyggari grund og mestu

– Fyri ikki at leypa øði í grindina meðan góðskan er vánalig, sleppa skipini ikki til makrel- og sildafiskiskap fyrr enn um góðar tvær vikur, sigur Jacob Vestergaard. Dagurin, har skipini sleppa til fiskiskap