ein hugburð sum vil berjast fyri ein hvønn prís og vísa, at hóast við eru fá, so eru vit ein stór tjóð, skrivar hann. Skrivið er komið í kjalarvørrinum á íslendska 2-0-sigrinum ímóti Hollandi í kvøld,

mannminkandi støða, vit endaðu í, sum avgjørt ikki stuðlar upp undir okkara eyðkenni sum ein stolt tjóð. Og ynskið um at nú skal ein triði partur vera við til næsta samráðingar undirbyggir bert tann veruleika

Tí er alneyðugt, at vit sum tjóð taka fult ræði í okkara landi, at vit fáa føroyskt fullveldi seinast í 2015 – men helst í komandi valskeiði. Tað, sum vit ætla, tað mugu vit gera í okkara tíð og ikki vænta [...] teori til veruleika. At mál okkara skal kjølfestast. Føroyska málið er fremsta eyðkenni okkara sum tjóð, og er týdningarmikil partur av okkara samleika. Í alheimsgerðini eru smá mál undir stórum trýsti

bandið at finna teimum ein nýggjan vøll. – Tað er so lætt at traðka á okkum, tí vit eru ein lítil tjóð, men hann fann seg ikki í nøkrum, sigur havnarmaðurin í Manchester. Eisini í málinum um FIFA-styrkilistan

tjóðskaparvøkstur og menning hjá hvørjum øðrum. P. M. D. (Um miðjan sekstiárini) P. M. Dam var veruliga tjóð skaparsinnaður maður og legði stóran dent á at veita føroyingum javnbjóðis umboðan í norðurlendskum [...] drukku tær æruskál P. M. Dam J. H. Djurhuus, skald Fagrari flog yvir aldarflóð veitti ei sonur sínari tjóð. P. M. Dam Endi: Tað er mín sannføring - vísandi til hesi orð um Janus, at føroyska tjóðin hevði eitt

ak­tiv­ur í á­tak­i­num Hes­u­ferð, har hann mill­um ann­að sendi út teld­u­bræv, har heitt varð á tjóð­veld­is­fólk um at venda tá­ver­a­ndi løg­manni bak­ið. Faktuelt er tað skeivt, tá Kjart­an før­ir

sjúkrahúsverksins verður at bjarga lívum - frá gitna til ellisár. Tað fer at bera Signing Harrans til tjóð okkara í ríkiligt mát.

okkara trupulleiki er, at vit eru ov lítil sum tjóð. Mín teori er, at tit eru nøgd við tykkara stødd. Íslendingar eru hinvegin IKKI NØGDIR við støddina á síni tjóð! Tí lata vit altíð, sum um vit eru størri

náttina. Men tað er opinlýst, at tey hava fullkomiliga gloymt, hvat er tað týdningarmesta við eini tjóð – FÓLKINI! Um man ofrar vælferðina fyri tjóðskap, so missir man bæði og fortjenar hvørgan! Kanska

sjá, pilturin tá gerst so lættur, út á havið kennir trá. Himnafaðir høgt tú lítur yvir hesa neyðars tjóð, eisini tá brotið brýtur, vermir okkum andans glóð. Tú aleina nú kann troysta, har í sorgin rakti