Mamma, er tú ræðuliga móð, kom og legg høvdið niður her á songina hjá mær, kanska tú sovnar eina løtu. Er tú køld mamma, lat teg í mína troyggju, Og, mín góða Heidi, umsorgan fyri tínum fylgdi tær frá

r fyri samfelagið sum heild. Alt tað sum er uppbygt ígjøgnum nógv ár verður sindrað eftir lítlari løtu. Føroyska samfelagið kann ikki verða B6 fyri uttan. Tann servitan sum sjúkrasystrarnar á B6 hava kann

stubbar á prent í eitt nú Oyggjaskeggja, 14. September og Dagblaðnum. Fyrimyndirnar vóru frá fyrstu løtu greiðar. So skjótt eg av álvara fór at lesa tekstir, ið bóru av eitt nú Dumas ella Captain Marryat

? Tá ið arbeiðsformaðurin rópar ?bíða, bíða bíða?, veit eg, at tá er best at halda seg aftur eina løtu, sigur hon. Annars heldur hon, at føroyskt er ringt at læra, tí tað verður ikki sagt sum tað er stavað

týddi. Gloppast eitt sindur steingjandi grindir, steingjandi grindir, tá gerst tú glað. Ivaðist onga løtu í, at eg fór at síggja Jósef, Mariu og Jesusbarnið í eini krubbu, so nógv fór um meg, tá ið eg tók

okkara. Tann andaliga heildin er í øllum samfelagnum, luttekur í øllum virkseminum og ávirkar hvørja løtu hesar mongu milliónirnar av samfelagsborgarum at verja tey smæsu klípini. Ein sera einføld samfelagsskipan

eru í eins djúpun tonkum. Johan hevur húgvu á høvdinum, men talan er tó ikki um eina kalot. - Í tí løtu handan myndin er tikin, ynskti eg og bað til Harran, at tað skuldi eydnast ísraelsmonnum at fáa frið [...] uttanfyri referat og leskiligar ferskenfruktir í sukursós, helst úr Ísrael, leggja lokið á hesa hugnaligu løtu. Vit leggja vertin á sukursjúku og súpa hugaliga. Johan hyggur eymt upp á konuna og sigur hart suffandi [...] og strekkir seg heilt suður til okkum, og vætir handabakini, nú okkara loftaðu fingrar siga farvæl. Løtu seinni leggja við á Hestfjørð og hendan greinin tekur spakuliga skap inni í huga mínum.

smíltist. Støðan versnaði út á dagin. At enda kom hon í respirator, og vit vóru inni hjá henni eina løtu. Stutt eftir at vit vóru farin frá henni, fór alarmurin í gongd. Hjartað var stegðað og hóast læknar

vágiligt hugskot í einari konsertskrá, sum tó við hennara karismatiska framburði skapti eina háborna løtu. Ymisligt var tað við gamla kingosanginum. Av tí, sum eg sjálvur havi havt við henda sermerkta føroyska

jøvnum millumbilum, so vit, sum bara hava hug at lata gluggarnar aftur og kanska hugsa um einki eina løtu, verða væl og virðiliga mint á, at onnur kunnu so sanniliga ikki bara leggja seg afturá- nei, nei [...] onkuntíð sleppa at læna hana, tá vit eina aðru ferð fara til Danmarkar. Hvør veit. Nú er friður eina løtu. "Tú alfragra land mítt" hevur givið skarvin yvir og er sovnaður, stakkalin. Vónandi hevur hann slókt