ni vilja vera við. Hetta sæst m.a. av, at Jesus verður nevndur “Jesus úr Nazaret” í evangeliunum (Mark. 1:24). Á døgum Jesusar vóru persónar antin nevndir við navninum á faðirinum ella føðistaðnum. Markus

at gøre alt så godt. Vi hørte om barnet i krybben, hyrder og vismænd der bøjede knæ, og englene på marken og hjemme i vore stuer mellem grenene ? vi hørte om fred på jord, og der var gaver og julemand. Pludselig

lív. Tá keldurnar til Jesu lív soleiðis verða skúgvaðar til viks, er tað bert hugflogið, ið setur mark fyri, hvørjar “veruleikar” granskingin kann leggja fyri dagin. Eg skal her bert taka ein “veruleika”

prinsippinum er einki útilokað, segði hann sambært AFP eftir samrøðu við hollendska forsætisráðharran, Mark Rutte. Bara fáar dagar eftir at tey sameindu hjá Ukraina høvdu lovað stríðsvognar til kríggið ímóti

hansara, men í India gjørdist hann jogalærari og sá hetta sum sítt kall. Tá hann kom aftur til Dan­mark­ar, setti hann ein joga skúla á stovn og hevur síðani víðkað virksemið sítt. Í dag hevur hann, saman

hetta álitis­starv, manna nevndina í eini av mest týðandi fyri­tøk­unum í Føroyum, er utt­an fyri alt mark. Men aftur her er tað trupult at ímynda sær, at umboð fyri komm­un­urnar kunnu loyva sær at taka undir

norðan frá høvdu sníkt seg yvir um mark, ánna, og nú skuldi fíggindin rekast norður um ánna aftur. Og annaðhvørt ár var tað so dreingir, ið vóru farnir norður um mark, og so fingu vit boð um at fara í kríggj

Hann livdi eisini upp til navnið. Hann bakkaði ikki fyri nøkrum, heldur ikki fyri at fiska innan fyri mark í Íslandi. Tá ið íslendska sjóverjan kom eftir teimum, gjørdi hann ikki vandari enn at skjóta eftir

koyra hana. Tað gekk ikki sum ætlað við Otto. Kríggið kom, og tá slapp eingin heim til Føroyar úr Dan­mark. Ætlanin var so, at hann skuldi koma, tá ið kríggið var av, men tá hendi tað ólukkuliga, at í sjálvum

mørk, og markið var Havnará. Hetta var eisini galdandi fyri teir vaksnu. Vanligt var ikki at fara um mark. Hvør helt seg á sínum øki. Menninir vestanfyri plagdu at standa undir húsunum hjá Heinesen, nú Miðlahúsið