Simonsen, vanliga kallaður Egga árarnar inn; og tíð hansara var komin. Konan hevur mist ein kæran mann, børnini syrgja ein góðan pápa, familja og vinir hava mist ein góðan vin. Hóast nívandi sjúku, hevur skelkurin [...] ikki minst sum almennur starvsmaður. Hugskotini trutu ikki, og úrslitini frá hugskotum til veruleika vóru eyðsýnd. Føroyska samfelagið hevur nógv at takka Jógvan S. Simonsen fyri. Hann vaðaði nógv. Byrjaði [...] Hansara gløgga vit og skil á flogøkinum steðgaði ikki her. Saman við Jóhan Restorf Jacobsen stjóra á SL, vóru teir við til at fremja slóðbrótandi arbeiði fyri at fáa sett eitt føroyskt flogfelag á stovn. Jógvan
misti pápan, tá ið hann bert var seytjan ára gamal, og mamman sat eftir við sjey børnum, har fýra vóru yngri enn hann. Eg kom at kenna Jógvan longu sum smádrongur, tá ið hann bleiv trúlovaður við Harriet [...] Klaksvík seinast í január mánað yvir á suður-vesturlandið og royndu út úr Jøklinum nakrar vikur, síðani vóru vit heima og løgdu fiskin upp og fóru yviraftur á suðurlandið við toskagørnum. Hesar báðar túrarnar [...] býráðsformaður í Klaksvík. Jógvan var hampamaður og fyrimyndarligur at vera saman við fyri teir, sum vóru yngri enn hann. Hann hevði sína føstu gongd í “Betesta” frá ungum árum. Hann segði ikki so nógv tey
angaðu av friði og kærleika. Tey vóru komin til persónliga trúgv á Jesus heilt á ungum árum og virkaðu fyri Harran til ellisár. Tá Finnur og Jutta vóru í Skopun, vóru tey grannar hjá okkum, tey búðu á [...] og Jutta vóru partvíst leiðarar av samkomuni, sum tá hevði navnið “Betania” í Skopun. Tey kundu verða einar tveir mánaðir hvørjaferð ígjøgnum 80’ini. Hvat kann man siga um hesi hjún, jú, tey vóru Harrans [...] á “Bø”. Tey fyltu nógv, so vit sum vóru ung samlaðust rundan um tey. Tá vit hoyrdu í samkomuni, at Finnur og Jutta komu, gleddist vit øll, tí har tey vóru varð gleði og sangur. Eg var á einum evangeliskum
kaffipausurnar saman við henni vóru altíð so hugnaligar og skemtiligar. Góða Jonna, minnið um teg fer altíð at búgva í hjørtum okkara. Tankar okkara leita til Eyðun, børnini, svigarson og ommubørnini. Tit
tú kundi smitta okkum. Men hetta helt okkum ikki burtur. Eg havi, sum míni foreldur, altíð havt børnini við at vitja teg og tey blivu skjótt góð við teg. Hetta seinasta árið hevur tú verið so sjúkur, at [...] gubbi, eg takki Gudi fyri teg. Tú hevði eitt strævið lív, men tú var okkum ein dýrur skattur, sum vit vóru so ógvuliga góð við, og vit vita, at tú eisini var góður við okkum. Eg takki eisini Gudi fyri, at
blíður hann skuldi vera, hann hevði altíð okkurt gott at seta á borðið, køkur og annað góðgæti til børnini, Hanni hann sat og flenti og ordnaði “beiggi gev teimum okkurt gott”. Tað var altíð sera hugnaligt [...] serliga til jólar við øllum jólapyntinum. Jens Reinold gjørdist sjúkur fyri tíð síðan, og tá ið okur vóru har úti og vitjaðu, sá eg hvussu nógv hann var afturfarin, hann var sjúkur og tað var ikki nakað at
kom frá. Konu fekk hann av Glyvrum. Jens Pauli og Elinborg vóru nakað tilkomin, tá tey gingu saman í hjúnalag. Børnini hjá teimum vóru børnini úr báðum ættunum, ið javnan vitjaðu tey; ikki var dagur, at [...] vanliga nevndur Petur á Lofti og konan Maria Johannesen ættað úr Hesti, vóru systkin at hjúnunum niðan fyri veg. Børn teirra vóru sostatt dupult systkinnabørn; sigast kann, at har var gott samskifti báðar [...] Jens Pauli er farin um sýn og eftir standa minnini. Hann vaks upp í Sandavági, foreldrini vóru Leivur Johannesen, Norðan fyri Vegg í Hesti og Jensina Heinesen á Lofti í Sandavági. Leivur og Jensia átti
Jacobsen úr Norðistovu í Kvívík. Systkinaflokkurin taldi nýggju børn, og Jens var triðelstur. Hini vóru: Jákup, Niklas, Marianna, Ólavur, Rógvi, Egil, Per og Sofus. Nú er bara tann yngsti, Sofus, eftir [...] fortaldi teimum søgur úr uppvøkstrinum, ið var so nógv øðrvísi enn barnalívið í dag. Frásøgukynstrini vóru framúr góð, og smábørnini lurtaðu við stjørnum í eygunum eftir langabbanum, sum eina ferð saman við [...] beiggjunum um kvøldarnar, gera ymisk skálkabrøgd og lumpa pápa sín. Arbeiðslív Tá barnaskógvarnir vóru slitnir, byrjaði langa arbeiðslívið í fiskivinnuni hjá Jensi. Fyrsti túrurin var við sluppuni Sólvaskjer
ára gamlir - sett á okkara fjórða og seinasta ár í læraraútbúgvingini. Ein høvuðsorsøkin til, at børnini vóru so hugagóð og dugdu so væl, var maðurin, ið stundum stóð við talvuna og greiddi frá, stundum sat [...] komu í starvslæru í føroyskum inn í ein 1. real á nýggja Venjingarskúlanum á Frælsinum. Skúlabørnini vóru um 14 ára aldur. Fyrstu tímarnar eygleiddu vit, og vit sótu steinbýttir, so væl hesi ungu dugdu føroysku [...] lærarin æt Jeffrei Henriksen og var tá 38 ára gamal. Hann var føddur í Sørvági í 1930. Foreldur hansara vóru Josefina, f. Johansen úr Sørvági og Jóhan Jákup Henriksen úr Gásadali. Jeffrei giftist við Kirstini
helst tann at Lea og mamma vóru systkinabørn. Men kennskapur okkara bleiv sum tíðin leið til vinskap, serstakliga útviklaðist hesin vinskapur í tíðarbilinum Jacob og Lea vóru bestýrarapar á Runavíkar S [...] gátt inni í Gerði, í heiminum hjá Leu og Jacob. Lea var ættað úr Sandavagi og fingu tey bæði saman børnini Niclas, Nicolina og Anna. Seinni eru eftirkomararnir blivnir fleiri, við tað at abbabørn og langabbabørn [...] Sjómansheimi. Vit vóru mangir unglingar, sum høvdu Sjómansheimið sum okkara tilhaldsstað um kvøldarnar, og so arbeiddi mamma í køkinum í eitt áramál. Fyri meg persónliga førdi hetta til vinarlag við Jacob