privatar fyritøkur at kappast um, men tunnilin til Dals er eitt undantak, tí tað er Landsverk, sum ger hann. Tað var ímeðan Henrik Old var landsstýrismaður í samferðslumálum, at hann gjørdi av at lata Landsverk
nú koronu-tíðin vinnuliga mest sum er løgd aftur um, er, at minni rávøra kemur upp á land, og hetta ger, sum náttúrligt er, at tað eru fleiri, sum vilja keypa, leggur Jógvan Hansen aftrat. Í Vikuskiftis
rætturin at brúka kontantar pengar, er ómetaliga grundleggjandi, og tann rætturin skal verjast. Hon ger eisini greitt, at tá ið fólk rinda við gjaldskortið, ber til hjá myndugleikunum at fylgja við, hvat
sum hon sjálv heldur at tey stavast, og við at sýna fram sítt persónliga stríð við skriftsmálinum ger hon bert tað sum fyri henni er sárt. Hon skapar eitt rúm har tað er loyvt hjá menniskjum at gera mistøk
ina av og á, soleiðis at hon ikki hevur verið nóg djúp. Landsverk hevur eftirlitið við hesum og ger javnan uppmátingar í innsiglingin fyri at tryggja at dýpið er í nøktandi til at Teistan trygt kann
Terji B. Vestergaard, at Sjálvstýrisflokkurin er ov lítið sjónligur og ov trilvandi. Og flokkurin ger ov lítið fyri at seta nýggj fólk við. Av tí at Kristin Michelsen ikki hevur viljað verið formaður,
Skulu Føroyar samstarva og hava samvinnu við eitt land, sum við vápnamegi leypir á frælst grannaland, ger av við ósek og rekur børn og familjur av húsum og í útlegd í øðrum londum? Skulu vit samstarva við
aftur meiri. Hetta er við at verða ein stórur trupulleiki hjá fólki og vinnulívi – men landskassin ger kvetti, tí tað fossa pengar í landskassan av avgjøldum á olju og bensini. Í dag tjenar landskassin
vit fyri fyrstu ferð í áratíggju hava eitt opið kríggj millum lond í Evropa. Men alt, sum Danmark ger í trygdar- ella verjupolitiskum høpi, kann hava beinleiðis ella óbeinleiðis ávirkan á Føroyar. Tí vil
Vestergaard – um altso løgmaður bakkar og broytir støðu og loyvir Jacob Vestergaard aftur í landsstýrið. Ger løgmaður ikki tað, so er Fólkaflokkurin í trongum skóm – so trongum, at tað kann órógva løgmann og
