staðfestir yvirfyri enskum miðlum í dag, at Ongland kemur ongantíð at fyrigeva Maradona fyri svikamálið tann 22. juni í 1986. - Handa dagin gjørdist Maradona fíggindi nummar eitt hjá Onglandi, staðfestir Chris
eina góða sending. Torkil ger eitt framúrskarandi gjøgnumbrot í vinstru síðu, leggur bóltin inn til tann tá bert 18 ára gamla Allan Mørkøre, sum fær beint bóltin innum Peter Schmeichel, og í málið til 1-1
nógv í minninum hjá fólkið, ikki bert úti í heimi, men eisini heima í Føroyum. Tey flestu, ið livdu tann dagin múrurin fall, minnast júst hvar tey vóru, tá ið tey hoyrdi hesi tíðindi. Ein av teimum mongu
einum máli, 24-23. Bert tann eini sigurin fekst til høldar í bólkaspælinum, og var hann á Luksembourg, sum noyddist at leggja rygg til eitt 17-21 tap fyri føroyingum. Hóast bert tann eina sigurin, so eydnaðist
minningarhaldi í dag í sambandi við, at í dag eru 25 ár, síðani rúmdarferjan Challenger-vanlukkuna tann 28. januar í 1986. Challenger sprongdist 37 sekund eftir, at hon var farin uppfrá. Hon var tá komin
forsætisráðharri. Men tveir nývvaldir fólkatingsmenn vóru í tingbólkinum hjá Vinstra hesaferð. Teir vóru tann 30 ára gamli Lars Løkke Rasmussen og Edmund Joensen úr Sambandsflokkinum, sum í vikuni fyri valið
demokratiskar nýskipanir og størri politiskt frælsi. Í meiri enn ein mánað hildu mótmælini fram, og tann 3. juni mistu myndugleikarnir tolið og sendi alvápnaðar hermenn við stríðsvognum ímóti teimum mótmælandi
Tað var tann 30. apríl í 1998, at Tjóðveldisflokkurin gjørdi eitt rimmar hál á løgtingsvalinum. Flokkurin, sum seinastu 8 árini hevði verið ein lítil flokkur, og sum á løgtingsvalunum í 1990 og í 1994
sum allur teinurin úr Føroyum til Gilleleje. Men so mikið søtari var sigurin, tá hann endiliga – tann 11. august – kleiv upp á klettin ti Lítlu Havfrúnna og kysti hana. Meðan hann tveittraði við føroyska [...] røtur í Nólsoy. Um tað ikki á einhvønn – um nokk so kronglutan hátt – var eitt ella annað ættarband tan vegin, tí øll vildu vera í familju við hendan framúr mann. Nólsoyingar vóru so stoltir sum ongantíð
sum allur teinurin úr Føroyum til Gilleleje. Men so mikið søtari var sigurin, tá hann endiliga – tann 11. august – kleiv upp á klettin til Lítlu Havfrúnna og kysti hana. Meðan hann veittraði við føroyska [...] røtur í Nólsoy. Um tað ikki á einhvønn – um nokk so kronglutan hátt – var eitt ella annað ættarband tan vegin, tí øll vildu vera í familju við hendan framúr mann. Nólsoyingar vóru so stoltir sum ongantíð
