menniskjum góður tokki,” boðar heldur ikki frá góðum. At hetta hevur ávirkan á tey børn, sum tað rakar, er einki at undrast á. Innlæringin hjá hesum børnum er tíðum í vanda, tí teirra smáu heilar hava
progressivur flatskattur, so siga vit bara tað. Eg kann bara staðfesta, at hvat heitið enn er, so rakar skatturin so skeivt, at hann er uppaftur skeivari enn skattaskipanin, sum var áðrenn. Tiltrongd mótvekt
landslagnum og so framvegis. Sosialur ójavni er ein av heilt stóru hóttanunum í heiminum í dag, og hetta rakar kvinnur og børn – hart! Henda sannroyndi eigur at fáa okkum øll at vilja gera nakað við tað. ##med4##
ljóskastarin hevur verið har síðani. – Høvuðsuppgávan var um, hvussu immunverjan virkar, tá ið meningitis rakar. Eg hevði Jens Lundgren, ið tá var bara 36 ár, sum vegleiðara. Høvuðsuppgávan gekk væl, og eg fekk
Javnaðarflokkin og Framsókn tvørt fast um at seta í verk eina uppboðssølu av fiskirættindum, sum rakar Norðoyggjar meinast av øllum landspørtum, við tað at reiðarí her í áravís hava gjørt stórar íløgur
ábyrgdina. Hesum taki eg fult undir við. Eg skal vera tann fyrsta til at viðurkenna, at eitt verkfall rakar hart á almenna økinum, ið er so sárbært frammanundan, við alt ov fáum starvsfólkum. Íkomna støðan
klokkan er farin av átta. – Tú gamli, tú ert forseinir, hvessir Poul í hann. Og drongurin svarar: – Tað rakar ikki teg, eg arbeiði slett ikki hjá tær! – Tað kann gera tað sama, tú ert forseinir atlíkavæl! Saknur
sum at kommunuskatturin er ein fastur prosentpartur av lønini. Verður kommunuskatturin hækkaður, rakar tað tær lægru inntøkurnar lutfalsliga hart. Alt var klárt Annars boðaði Kaj Leo Holm Johannesen, løgmaður
løgtingi um at taka almennu minstulønina frá fiskimonnum er í fyrsta lagið ein sosial vanlukka, sum rakar fiskimenn og teirra familjur, sigur formaðurin í Fiskimannafelagnum. Hann vísir á, at aðrar vinnur
hann fer avstað kemur hann – sambært yngsta bróðrinum – av óvart at sláa albogan aftur um seg og rakar yngsta bróðurin í andlitið við tí úrsliti, at hann fór at bløða eitt sindur í vørruni og ein tonn