og filmar frá alnótini, so har eru longu tveir miðlar, sum eru samlaðir í einum, nevniliga á eini teldu við breiðbandi. Onnur dømi eru Televarpið, sum vit hava í dag, ið tøknifrøðiliga sæð kann brúkast
hevur at liggja á, hevur einaferð verið ein eskja, sum hevur hýst eini snøggari og skjótari Apple-teldu, men tað er ikki Jakob, sum eigur telduna. Hann eigur bara tað mest neyðuga, sum skal til fyri at
ekstrem, tí teirra tónleikur var “kamarstónleikur”, sum hann tók til. - Hatta er alt gjørt við einari teldu heima, so hetta virkar bara uppá onkran máta skeivt. Eg veit ikki, hvussu mann skal forklára tað,
eingin leki og eingin olja at síggja nakrastaðni. Í eftirlits-rúminum síggja maskinmenninir alt á teldu, sigur hann. Ungur skipari Vit spurdu eisini Eivind, hvussu tað kendist at fylgja gongdini av brúnni
har hon hyggur teldupostin, sum er komin til fyritøkuna, ígjøgnum. Starvsfólkini hava hvør sína teldu-adressu, men ofta kemur postur sum er sendur beinleiðis til fyritøkuna. Sohvørt sum hon finnur fram
teldupostar, sum síggja illgrunasamir út, er mestsum eingin kjansur, at ein virus kemur inn á tína teldu. Tú veitst í hvørt fall, at tín føroyski banki ikki fer at skriva eitt teldubræv til tín á donskum
Aberdeen, har hann eitt nú sá ein borisimulator. - Úrslitini frá seismiskum skjótingum verða lagdar á teldu, har til ber at arbeiða upplýsingarnar á ymiskum forritum. Hann sigur, at á boriskúlanum fekk hann
eitt gott arbeiði í VB, og hann bygdi eisini nakað spennandi upp í Gøtu. Krzysztof arbeiðir nógv við teldu, alt skal skrivar niður, og hann hevur nógv pappír um alt í sambandi við venjing og dystir. Eg komi
Norðurlandahúsið: Klokkan er farin av 12. Við eina teldu í Klingruni sita tveir mans, Sjúrður Gullbein og Uni Rasmussen. Teir royna at fáa telduna at gera tað, teir ynskja: At kunna lesa upp ein vanligan
skal meira til enn at seta ein demenssamskipara. Tað er eitt sindur sum at ætla sær at keypa eina teldu, men tú velur bara at keypa ein skerm og bíðar við restini til seinni, skrivar nevndin. Tey siga seg
