avgreiðast, tá tað fer at vára aftur. Men einki far er at sigla við, og tískil eru skúlarnir komnir í neyð. Síðan Ólavur Halgi varð seldur, hevur Sjómansskúlin brúkt danska skipið Lars A Kruse til venjingar

vera best, at tey fara. Herfyri tók Sosialurin málið upp um Marjuna, og húski hennara, sum komu í neyð, eftir at ókend fólk fóru at hótta tey við lívinum í telefonini. Báði løgreglan, og danska sendistovan

urin ikki kundi góðtaka við tí úrsliti, at flokkurin fór úr samgonguni. Men har var kortini ongin neyð, tí fólkaflokkurin fór glaðbeintur upp í samgonguna, og varð sostatt við at bjarga risavøkstrinum

rætt til. Her vóru fyribrigdi brúkt sum verdug og óverdug trongjandi, uforskyldt og selvforskyndt neyð. Sagt var, at hesin hugburður í dag er fullkomiliga kollveltur, so tey sum eru selvforskyldt fáa meir

úr Klaksvík nýtti eisini fyribrigdi sum verdug og óverdug treingjandi, óforskyld og sjálvforskild neyð. Hon visti eisini at siga, at hugburðurin í dag fullkomiliga er kollveltur, soleiðis at tey sjálvforskyltu

rætt til. Her vóru fyribrigdi brúkt sum verdug og óverdug trongjandi, uforskyldt og selvforskyndt neyð. Sagt var, at hesin hugburður í dag er fullkomiliga kollveltur, so tey sum eru selvforskyldt fáa meir

allar tíðir hevur skapt ein sosialan ójavna, har tey fáu hava í yvirflóð, meðan fjøldin hevur ligið neyð. At henda rørsla kom at seta sín dám í mongum londum - serstakliga í norðanlondum - er eyðsæð, og

mikið at brenna, og veksur nøgdin við somu ferð sum síðan seinasta ár, koma báðar brennistøðirnar í neyð um tvey ár. Tað metir Poul Andrias Joensen, stjóri á brennistøðini í Leirvík. Beint sum brennistøðin [...] sigur Mikkjal Absalonsen, stjóri á Kommunalu Orku- & Brennistøðini í Havn. Báðar støðirnar koma í neyð Tað verður tó ikki bara hesa vikuna, at støðin í Havn noyðist at hjálpa hinari. Nøgdin av burturkasti

og okkum sjálvi, at fella til ró aftur, sigur Marjun í telefonini úr Keypmannahavn. Komu í ringa neyð Marjun, og argentinski maður hennara, hava búð í Argentina nøkur ár. Trupulleikar teirra tóku seg [...] frá, at hann kendi Yanichelli aftur, sum ein av bøðlunum, ið píndu hann. Men tey komu í rættiliga neyð, tá ið hann nú endurtók tað fyri fjølmiðlum, hann vitsti um Yanichelli. Tí stutt eftir blivu tey hótt

á ein seyð, so skalt tú gjlada. Koyrir tú á eitt fólk, so hendir onki. Hvar tú so enn klagar tína neyð, so fert tú bara tað at vita, at seyðurin hevur allan rættin. Nú vil eg gjarna spyrja býráðsformannin