Sparikassan. Á ja. Tað gloymdi eg at nevna. Hann er eisini burturfluttur. Harragud, hann var frá 1832. Koyr alt hatta gamla skramblið burtur. 171 ára gamalt grót. Hvat skal tað til? Ebenezer er nú í "Meksiko"

30. Eftir at snórurin er kliptur uml. kl. 14.30 koyra bussar frá tunnilsmunnanum oman til Fámjin. Koyr verður aftur og fram inntil tiltakið í bygdini er liðugt umleið kl. 16.30. Parkering av bilum í sambandi

myndir saman: Niels Uni Dam Vit eiga hetta felag, og vit elska okkar' lið koyr á HB taklið verjið, altíð vinna flestu stig. So koyr á mínir dreingir og hjarta bankar t ítt og HB-sk ýlið kókar, j ú – HB tað [...] lið So koyr á mínir dreingir og hjarta bankar t ítt og HB-sk ýlið kókar, j ú – HB tað er mítt. Og viljin hvessir vøddar, allir gera sína plikt, vit í Gundadali gleðast, HB vinnur sera trygt. So koyr á mínir [...] Leika úti ella heima, líkamikið hvar tað er. Taka mótstøðu á bóli, uttan mun til hvør tað er. So koyr á mínir dreingir og hjarta bankar t ítt og HB-sk ýlið kókar, j ú – HB tað er mítt. Og vit kempa gjøgnum

Tað eru liðin 27 ár síðani, at tríggjar fittar smágentur sungu inn jólasangin »koyr okkurt í mína hosu« saman við Elisi. Rannvá Vesturklett skrivar á Facebook, at tær síggja ikki ein dag eldri út tann

privatar fíggjar­fyritøku. Hetta eru tær røttu kvinnurnar; tær, ið kvinnur veruliga kunnu vera bekendar. Koyr vekk við flakakvinnum, bóndakonum, kassadamum, sjúkrasystrum, pedagogum, lærarinnum, heima­gangandi

­býi! Sporvognurin hjá Sývarson, sum sjálvandi eisini hevur køku­kas­s­an við – og bjóðar køkur – koyr­ir aftur og fram í býnum – júst sum í bókini. Hann hevur bara tvey steðgistøð, eitt í hvørj­um enda

sjálvur førir pensilin. Koyr hagar tú vilt, so sum tú vilt, og tá ið tú vilt. Bilurin er hin fullkomna frælsismaskinan. Stórsta undur, síðani hjólið varð uppfunnið. Burtur í bili Koyr avstað frá øllum trupulleikum

lág­ar. Bárð­ur Niel­sen helt, at tey áttu at fingi­ð 70.000 krón­ur um mán­að­in, og at skatta­fríu koyr­i­peng­ar­nir kunnu vera ein kom­pensa­tión. Argumentið um at lands­stýr­is­fólk hava sítt ar­beiðs­pláss

sól, hon geislar frælsis hita, við fuglasong um hól, her vilja vit øll sita, lat blokkin vera blokk, koyr alla fáfongd vekk, vit hava fingið nokk, av myrkurmannsins skrekk. Á fold hvørt kykt, hvør sál, frá

til at skapa eitt G! uttan høvuðsnøvn. Og fyri ummælaran er bara eitt at gera. Ummæl okkurt annað. Koyr ahead og fá sum mest burturúr.