ina, men hava yvirtikið umsitingina av ráevnum í undirgrundini. Har søgdu danir eisini kortanei í mong ár. Men í hesum máli hevur Tjóðveldisflokkurin hildið fast um, at vit ikki skulu gera eina "grønlendska
Nú er longu yvir ein mánaði farin, síðan sólarmyrkingina 20. mars 2015. Mong okkara hava myndir og aðrar upptøkur av hendingini, onkur enntá so heppin, at tey sóu fullu sólarmyrkingina. Men sum tíðin gongur
oman ella niðan av sandinum. Tónleikastøðið var sum heild høgt, og sum G! er kent fyri, so vóru tað mong, ið møttu nýggjum tónleiki og fingu víðka tónlistarliga sjónarringin. Hetta er tað, undirritaði gleðist
Hvalba. Hugurin til sjógvin hevur altíð verið stórur, og bæði pápin og abbin vóru sjómenn. Pápin var í mong ár við djúpvatnstrolaranum Steintóri, og hann fór við har, longu tá Steintór kom á Hvalba sum nýbygningur
og arbeiðsloysi við fátækradømi og haravfylgjandi heilsutrupulleikum kunnu gerast avleiðingin fyri mong fullkomuliga ósek fólk. Nei, nú má svía sum svøllir. Nú skulu øll møgulig og kanska ómøgulig fyrilit
og arbeiðsloysi við fátækradømi og haravfylgjandi heilsutrupulleikum kunnu gerast avleiðingin fyri mong fullkomuliga ósek fólk. Nei, nú má svía sum svøllir. Nú skulu øll møgulig og kanska ómøgulig fyrilit
var. Hóast tað alsamt gerast fleiri, sum liva eitt langt og gott lív við til dømis krabbameini, sita mong av teimum framvegis og kenna seg sera einsamøll við sínum tankum og kenslum um, hvussu sjúkan hevur
Tað var nú ikki bara Annita á Fríðriksmørk, sum fór um mark, men so mong onnur, sum kann viðgerast eina aðru ferð Av og á var meiri enn gjálvut men eisini spennandi og mennandi, tó haldi eg tað vera syrgiligt [...] syrgiligt, at embætisfólk í ráðnum frá tingsins røðarapalli vóru so niðrandi viðfarin, og mong vóru tey løgtingsfólk, sum høvdu hug at seta seg yvir lógir og reglar. Fari í fyrstu syftu bara at taka eitt
Sri Lanka, Burma, Malaysia, Nigeria, Ghana, Kenya, Tanzania, Uganda, Singapore, Cypern, Malta og mong onnur vóru millum tey lond, sum fingu sjálvstýri um hetta mundi. Bretska Undirhúsið játtaði í 1948
tað var Marjun Kálvalíð, sum tók stig til hesar dagarnar. Høgtíðin er háarbeiðstíð hjá prestunum, og mong munnu unna teimum nakrar dagar at summa seg aftaná, slappa av og kanska fylla á aftur eftir at hava