keldan hjá tí einstaka verður eitt misskilt mál í sjálvum sær, ein misskiltur gudur, sum er orsøk til neyð, vesaldóm, ófatiliga líðing og pínufullan deyða. Lít at støðuni í Miðeystri, á Balkan, í Norðurírlandi

er hann listinlærdur. Hevði hann stillað upp í politikki, hevði Høgni Hoydal helst verið í dýrastu neyð. Tað hevði óivað skjótt endað sum showdown í Sun City ? teir báðir við seksløbaranum, krútroykur

málið verri enn so avgreitt enn. ? Vit vóru eisini hjá sjálvum landsstýrismanninum og kærdu okkara neyð. Alt hetta tykist so at hava fingið glið á málið. Men hóast bilurin nú er játtaður, skal Odd ikki

og handilsmaðurin vilja tjena pening uppá Guð. Somuleiðis vitja tey deyðu Kalle og kæra honum sína neyð, men hann ynskir tey bert burtur. Serligaer tað Sven, ið er ein deyður starvsfelagi, ið Kalle hevur

í framtíðini verður eitt krav, at vit skulu lata 4-5 prosent av okkara BTÚ, fyri at tey, sum eru í neyð skulu klára seg í dagligdegnum. Og har hjálpir tað, sum vit lata í dag lítið, sigur Rói, sum leggur

helt røðu frá einum talarastóli í einum fyrilestrarsali:? Mínir harrar, vit eru staddir í svárari neyð. Til alla lukku eri eg so fyri, at eg havi førleika at klára hesa støðu, hóast hetta verður fyrstu [...] taka við korunum sum tey eru, tí barnið kemur nú.? Men kvinnan vildi treyðugt tiga. Hon kærdi sína neyð: ?Nær upprennur tann dagur, at vit fáa nakað burtúr úr tí? Vit stríðast og strevast tann líðilanga

teir loksins inn á Reykjavík. Sum Petur Jacob skrivar ber illa til at ímynda sær ta ófatiligu líðing, neyð og sálartrega, hesum monnum hevur verið fyri. Av sjó­frágreiðingini sæst, hvussu ein fyri og annar [...] Tað vitna tey orð og tann heilsan, hann var mentur at senda okkum heim. Hóast hansara sváru likams­neyð var hann mentur at siga eitt troystandi orð til syrgjandi faðir og móður sína, og ta kraft fekk hann

sam­an við øðrum londum met­ing­ar av stovnum, sum ferð­ast gjøgnum okkara hav­øki. Hesar metingar eru neyð­ugar fyri eini skilagóðari stýr­ing av fiskivinnuni, og tær ger­ast ikki uttan eitt rann­­sóknar­skip

í tíðini hjá Mathilda og Thomassen, men í báð­um førum er talan um eina trongd at hjálpa børnum í neyð. Við nútímans frøði inn­an barna­upp­aling, kann spurnartekin setast við hættirnar hjá Mathildu, men

Jógvan til Íslands at kanna nærri, hvussu eitt frysti­hús skuldi gerast. Jógvan helt hetta ikki vera neyð­ugt, tí hann visti væl, hvussu hetta skuldi gerast. Men Faktorin helt, at nú mátti hetta fyri­reikast