ætlan – heldur ikki í hesum føri. Grønland fyllir 98 prosent av økinum í kongaríkinum, og vit gloyma ofta, at Grønland landafrøðiliga er ein partur av Norðuramerika, men tað er soleiðis, sum USA sær málið
nøkur spennandi lond. Men sum eg skilji, so er meginpartin av londunum eysturevropeisk, og tað passar ofta illa til okkara spælistíl. Men vit fara altíð á vøllin fyri at vinna, hóast uppgávan mangan er trupul
, smábýarsøga og heimssøga. Listaliga vøggan hjá teimum øllum trimum var eitt amatørumhvørvi, sum ofta er besta gróðrarlendi hjá professionellari list. Teir fata seg í ávísan mun sjálvir sum amatørar og
violinlærari á Tórshavnar Musikkskúla og á Tónlistaskúlanum í Eysturkommunu og spælir ofta í ymiskum høpi, m.a. spælir hann violin og bratsch í Føroya Symfoniorkestri. Martin et stjóri
ella heilt, afturlætnir. Tí mælir Pál Weihe til, at lata okkum kanna fyri fyri koronu og tað bæði ofta og títt, tí tað hevur stóran týdning fyri royndirnar at tálma smittuspjaðingina. Hann vísir eisini
skifti verða regulerað í sáttmálum á arbeiðsmarknaðinum. Í okkara grannalondum eru skipanir, ofta sum avtalur millum partarnar á arbeiðsmarknaðinum, sum skulu tryggja, at lív og heilsa hjá borgarum
ið ikki eru koppsett. Umframt koppsetingin ræður um at fólk lata seg kanna fyri koronu, og tað bæði ofta og títt, tí fólk kunnu verða smittað, uttan at vita av tí, og uttan at vænta tað, so lata fólk seg
Ísraelar hava verið meiri á bóltinum enn føroyingarnir, men okkara menn hava í longri løtum, enn teir ofta áður hava, havt tak á bóltinum. Trupulleikin er, at tað ikki í fyrra hálvleiki er eydnast at vinna
valsur er ikki bara ein valsur, og uttan rútmu er dansigólvið tómt. Um sama mundið spældu vit eisini ofta tveireinir, Jóhan og eg, til brúdleyp. Tá tú stendur har sum tannáringur, grunar tú neyvan hvussu
eisini tær truplu avgerðirnar, mugu hesar verða breitt funderaðar. Tá fólk sita í andstøðu, eru tey ofta sera upptikin av breiðum semjum. Sjálvandi kundi mann freistast til at sagt, tí tað er einasti møguleikin
