tað friðarligt. Ein føroyingur segði okkum nú ein dagin, at føroyingar hava ikki tosað so nógv um grind fyrr, sum síðani vit komu til Føroyar. Hann sigur, at kjakið klívur føroyingar í tveir partar, og [...] og hann sigur, at fleiri og fleiri føroyingar seta nú kritiskar spurningar um siðin at drepa grind. Tað er eitt sindur friðarligari nú hjá fólki okkara á landi, hóast vit framvegis merkja onkran ágang á [...] Klaksvík, men har búgva nógv fleiri fólk. Vit hava sæð nakrar grindahval, síðani vit komu. Men eingin grind er hildin til. Nógv sjálvboðin hava bjóðað sær til at koma at hjálpa okkum – vit máttu taka lýsingina
meg, og eg sigi: ”Tú má bíða, til vit hava lagt at”. Tá smellur hann niður. Á bryggjuni skera teir grind upp, sum teir hava fingið úr Hvannasundi. Eg rópi, um nøkur sjúkrasystir var har. Nei, tað var
