Dam Jensen, grindaformaður. Hann fegnast um, at grind er hildin til í Kollafirði aftur. – Hetta er ein søguligur dagur. Tað eru út við 40 ár síðan, at grind er hildin til her seinast, sigur hann. Grindin
skalt kunna hótta við at gera teg inn á tann hvørsmansrættin, allir føroyingar eiga til at drepa grind, sigur Høgni Hoydal. Hoyr samrøðuna við tjóðveldisformannin við at trýsta á pílin undir myndini.
góðkendu hvalvágunum verða avbyrgd, tá grind er, og tað royndist væl í gjár, sigur Jaspur Vang, sýslumaður. Tá sagt verður grindaøki, so meinast tað við sandin, har grind vanliga verður hildin til, umframt [...] Um hálvgum trý tíðina seinnapartin í gjár vóru grindaboð í Suðuroynni, og var talan um eina grind uppá kanska einar hundrað hval, sum lá okkurt um ein hálvan fjórðing eystur úr Skarvatanga. Sýslumaðurin
tað friðarligt. Ein føroyingur segði okkum nú ein dagin, at føroyingar hava ikki tosað so nógv um grind fyrr, sum síðani vit komu til Føroyar. Hann sigur, at kjakið klívur føroyingar í tveir partar, og [...] og hann sigur, at fleiri og fleiri føroyingar seta nú kritiskar spurningar um siðin at drepa grind. Tað er eitt sindur friðarligari nú hjá fólki okkara á landi, hóast vit framvegis merkja onkran ágang á [...] Klaksvík, men har búgva nógv fleiri fólk. Vit hava sæð nakrar grindahval, síðani vit komu. Men eingin grind er hildin til. Nógv sjálvboðin hava bjóðað sær til at koma at hjálpa okkum – vit máttu taka lýsingina
meg, og eg sigi: ”Tú má bíða, til vit hava lagt at”. Tá smellur hann niður. Á bryggjuni skera teir grind upp, sum teir hava fingið úr Hvannasundi. Eg rópi, um nøkur sjúkrasystir var har. Nei, tað var
