løtu var førd til Djúpumýru norðuri í Klaksvík. - Hatta mugu tit veruliga orsaka, hatta má eg eta í meg, segði Maria Ziskason Nesá við hyggjararnar meðan føroysku kvinnurnar fegnaðust um 1-0 málið. Tað er
haldi, mann eigur at kenna søguna hjá fólki, áðrenn mann dømir tey. Tað hevur sera stóran týdning fyri meg sum menniskja, og tá eg arbeiði við fólki, at tey verða góðkend, júst sum tey eru, sigur Martin Kúrberg
Sosialurin fyllir 90 ár, og í dag fara vit tí at leggja videobrot her á in.fo við søgunum, sum blaðfólk siga seg minnast best frá sínum yrki. Í hesum brotinum spennir tað víða. Meðan Terji Nielsen hel
var liðugur. - Eg var ein stillur drongur í skúlanum. Eg dugdi ikki at lesa. Tey hava kanska hildi meg verið býttan ella okkurt. Tá eg bleiv 35 fann eg útav, at eg var orðblindur, fortelur hann í nýggjum
- Tað eru nøkur av broytingaruppskotunum, sum eg kann føla meg freistaða av, men tað er umráðandi at hava eina heila skipan, sum samsvarar í allar lutir, sigur Hanna Jensen. Hon ivaðist leingi í, hvussu
veit eg má fara Eg veit at eg kann Langt burtur úr landi Hómi eg gráan av minnum Lati aldurnar taka meg Føli djúphavið darra Havið er í mær Er saltið í tárunum Og sjógvurin tyngist Alt togar móti dýpinum
tey hava meg at fara. Tað virkar sum myndugleikarnir hava skund at fáa meg út. Eg varð ongantíð kunnaður um, at mín umsókn var avvíst og eg tí skuldu út av landinum. Bara tá løgreglan upplýsti meg um tað [...] men hendan viðferðin er óhoyrd. Hví er so stórur skundur at fáa meg út. Hví kunnu tey ikki geva mær stundir og møguleika at verja meg? Tey søgdu fríggjadagin, at eg hevði sjey dagar, so í veruleikanum
framúrskarandi konsert. Tað var fyrstu ferð, eg hoyrdi hesar 18 ára gomlu dreingirnar, og eg gleði meg longu til næstu ferð.
hevur nakað gott til tín.” Í eini aðrari talu sigur hann: “Tá ið eg kendi, at Harrin kallaði meg og vildi hava meg at koma til Sín, rætti eg mínar veiku hendur út. Og tá kom eg í eitt ræðuligt stríð.” Hann [...] at vera tað størsta her í lívinum: at tæna Jesusi Kristi, sum bjargaði honum frá ævigum dómi.“ Lat meg byrja við at siga, at eg hevði tann framíhjárætt í barna- og ungdómsárum mínum, at kenna og hoyra Victor
hevur nakað gott til tín.” Í eini aðrari talu sigur hann: “Tá ið eg kendi, at Harrin kallaði meg og vildi hava meg at koma til Sín, rætti eg mínar veiku hendur út. Og tá kom eg í eitt ræðuligt stríð.” Hann [...] at vera tað størsta her í lívinum: at tæna Jesusi Kristi, sum bjargaði honum frá ævigum dómi.“ Lat meg byrja við at siga, at eg hevði tann framíhjárætt í barna- og ungdómsárum mínum, at kenna og hoyra Victor