føroyingar, so vit skulu halda, at danski staturin ber bæði kenlsuligan og politiskan alsk til Føroyar sum tjóð. Men ymiskt rørist í og kring donsku stjórnina í hesum døgum, sum er ófrættakent. Retorikkurin ímóti
búskapin á rættkjøl. Og tað skal hann, um vit skulu gera okkum nakrar tankar um at verða ein sjalvstøðug tjóð. - Vanligi føroyingurin hevur tað í mangar mátar gott í dag. Stórur partur av vinnulívinum hevur metúrslit
ein lítil partur av hesum dýrabara tilfeingi hevur atkvøðurætt. Í einum altjóðagjørdum heimi má ein tjóð hugsa víða. Skulu vit náa málinum um einar sjálvberandi Føroyar, hevur tað stóran týdning, at okkara
seg upp viðvíkjandi samstarvinum, og spurningurin er, hvørt tað er rætt at útflyta vørur til eina tjóð, sum er í uttanríkispolitiskum stríði við allan vesturheimin. Føroyar fara við hesum beint ímóti
Hann kann ikki koma í tankar um, nakað í øllum heiminum, sum er so sosialt og samansjóðandi fyri eina tjóð, sum grindadrápið er. Og so fæst eisini nógvur matur burtur úr og hann kemur væl við hjá fólki, sum
uttangarðs, er at villleiða. Eitt er at villleiða tað skrubbuhøga ting. Men at villleiða eina heila tjóð, 70.000 fólk í nógvum londum, er nógv verri. Geva fólki falskar vónir. Tað gera millum annað land
kemur at venda ultimo vetur, tjóðsangurin er ein náttúruromantisk bøn, og vit eru, sjálvandi, serstøk tjóð. Men vit kunnu pínadoyð einki gera fyri landið. Landið skal gera alt fyri okkum. Ansa børnunum, gera
skapar vælvirkandi karmar um lív okkara og økir harvið um lívsgóðskuna. Eisini ríkar góð byggilist eina tjóð, tí landið ella einstaki býurin gerast meira áhugaverd sum ferðamál. Harvið økir byggilistin um s
aktivur í átakinum Hesuferð, har hann millum annað sendi út teldubræv, har heitt varð á tjóðveldisfólk um at venda táverandi løgmanni bakið. Faktuelt er tað skeivt, tá Kjartan førir
innlæringini. Harumframt verður undirvíst í kinesiskari mentan og samfelagslæru. Skulu Føroyar sum tjóð vera virkin í alheimsgerðini, eiga vit at læra av samtíðargongdini og á besta hátt búgva okkum til
