fór maðurin troyttaðist og segði hvussu hann æt og, hvar hann búði og síðani varð hann koyrdur til húsar. Annars hevur lítið fólk verið í býnum í vánaliga veðrinum í nátt og av tí sama hevur løgreglan [...] Løgreglan varð boðsend, tí tveir mans vóru farnir til hendurs og tá ið løgreglan kom á staðið, vildi annar maðurin ikki siga, hvussu hann æt og hvar hann búði. Tað er at kalla tað einasta, ein hevur [...] vóru vánalig vi kava og vindi, og løgreglan helt ikki, at tað var vert at fara so langan veg í so vánaligum líkindum. So ístaðin varð maðurin settur á baksetrið á løgreglubilinum og hann mátti so fylgja

um, at meir­i­lutin av felagnum skal á priv­at­ar hendur. Sama lyftið gav táverandi landsstýrismaður tann dagin, felagið varð skrásett á børsinum – og tað varð mett so týdningarmikið, at tað varð fráboðað [...] Sjálvandi kann hon tað! Talan er um eina løg­tings­lóg, og allar løgtingslógir kunnu broyt­ast. Men tað broytir ikki tann veruleika, at tað sendur bein­leið­is og positivt nevnt í pro­spekt­inum, sum er grundarlagið [...] stað fríggjadagin, at tað sum lands­stýrismaðurin førdi fram ikki pass­aði. Tí tað stendur positivt og bein­leið­is í prospektinum, at lands­stýrið ætlaði at privatisera ein trið­ing afturat. Við hes­um

umsorgan, læring og avbjóðingar, og soleiðis skapa sær innihald og lívsvirði í gerandisdegnum. Eg hugsi um tey fólk og nærstingar teirra, sum hava ein serligan tørv ella avbjóðing, og hava brúk fyri r [...] umbyggjast og framleiðslurhøli byggjast - hetta kostar pening og nøkur skulu váða og seta pening í. Vit skulu virka fiskin sum best, fyri at fáa sum mest fyri vøruna. Raksturin skal hanga saman og yvirskot [...] teirra næstringar, men eisini áhugafeløg og fakfeløg sum fegnaðust og fingu vónina aftur. Eldsálirnar sóu nú vón fyri framman, nú var nátt á mál, nú fóru tær lógir og tilboð at koma, sum stórur tørvur hevði

málfrøðingur og cand.phil. í føroyskum Í heilum hoyra vit og síggja í bløð­unum, at fólk »vaska hend­­ur«. Politikarar brigsla í heilum hvør øðrum, at teir »vaska hendur«. Fleiri meira og minni almennir [...] um kroppin og part­ar av kroppinum. Eldri málmaður, ið ikki long­ur er millum okkara, segði við røktarfólk, ið fór at »vaska hendur«: »Hvussu nógv­ar hendur hava tygum í vask­i­num?« »Far og vaska tær« [...] nevnist »Vaska hendur«; »Vaska« er navn­ið á framleiðslurøðini, men sum tað er orðað, stuðl­ar hetta undir skeiva mál­nýtslu, hvørja ferð fólk vaska sær um hendurnar . Orðingin »at vaska hend­ur« er nýkomin

borðreiddi og tók sær av okkum prestum og øðrum gestum, sum ofta komu á gátt í biskupsgarði, og eru vit ikki fáir, sum mangan hava sitið væl inni hjá Julinu, bæði í stóru stovu og í køkini, og minnast vit [...] Strondum til Danmarkar á skúla við Tjaldrinum. Og Julina gav upp síðsta anda sín og fór úr hesum heimi, meðan Jákup Kass helt um hendur hennara og bað bøn, og tey síðstu tár runnu henni av kinn sum tøkk fyri [...] Eysturoyar røktar- og ellisheimi, og var hon tá hin sama bliða og beinrakna. Julina gleddi seg til at halda 90 ára føðingardagin 19. mars, men 20 dagar áðrenn andaðist hon. Á røktar- og ellisheiminum var

tey trý fakfeløgini, Føroya Arbeiðarafelag, Arbeiðsmannafelagið Fylking og Fiskepigernes Fagforening sum hava sett seg saman og orðað eina yvirlýsing. Yvirlýsingin er soljóðandi: YVIRLÝSING í sambandi [...] so nógvar vinnuførar hendur sum til ber. Vit viðurkenna tey atlit, sum eiga at verða tikin til fornminni okkara, men tað eigur at bera til at samskipa verndina av hesum fornminnum og tær verkætlanir, sum [...] sum eru alneyðugar fyri aftur at skapa framburð í Suðuroynni, og nú frættist, at friðingarmyndugleikarnir ætla at friða stóran part av havnalagnum, so halda vit at hetta er eitt inntriv, sum fer at seta

Hann sigur, at friðingarmyndugleikin hevur víðar heimildir, og at kommunan nú er bundin á hendur og føtur. Vit mugu bara bíða í ótolni og vóna, at landsstýrismaðurin kemur til eina skilagóða niðurstøðu [...] Varðanum Pelagic og kommununi, men øllum á Tvøroyri. Eitt skriv hevur ligið frammi, ið mótmælir kæruni, ið er send til Kærustovnin í Lendismálum, og hóast tað ikki er gingið runt við skrivinum, og tað bert hevur [...] tað álvarsligar avleiðingar fyri Tvøroyri. Skotið verður upp, at friðað verður út á hálvan fjørðin, og tá fáa vit einki gjørt. Vit hava annars ætlanir um at selja havnina, men kemur friðingin í gildi, gerst

hava flamingo, papp, pappír og lím, so hetta er heldur ikki serliga kostnaðarmikið. Hartil krevst so eitt ávíst hugflog, og annars eitt øgiligt tol. Tí tað nyttar ikki at sita og ilskast um onkran smálut [...] túsundtals havnarborgarum – og har fjórða bindið nú er ávegis. Plátusavnið er drúgvari enn hjá teimum flestu. Hann hevur skrivað bøkur upp og niður um, nær tað regnar í Havn, og savn hansara av søguligum [...] skil á við at keypa grøn handklæði hjá Skemmuni, og soleiðis eru avbjóðingarnar loystar so við og við. - Tí tað er bara hugflogið, sum setir markið, og í dag tori eg at siga, at eg altíð finni eina loysn

tann veika og einsamalla. Hvør kvinna kundi ikki ynskt sær ein mann sum teg? Tú vart trúfastur og góður við tína konu. Tú rósti henni og dróg vakurleikan fram í henni hvønn dag. Hon var títt lív og tín perla [...] tykkum báðum, Oddvør og Hans, fyri ta góðu og kærleiksfullu vælkomst, eg fekk, tá eg og Rógvi byrjaðu at finna saman fyri 13 árum síðani. Eg merkti, at eg bleiv móttikin við opnum ørmum, og er tað torført at [...] okkara stilla sinni ert tú saknaður. Tínar hendur avrikaðu nógv. Tú hevði ikki altíð so nógv orð, tó vart tú fult til staðar og nærverandi, tá fólk var rundan um teg, og tú náddi inn til menniskju. Tú hevði

ymiskar og kanska samstundis hava eitt felags grundeyðkenni. Hesir hamir trína fram á tilverunnar pall, í ellini tódnaðir og skarpir, á miðjum aldri frískir og búnir, á barnaárum ekkaleysir og leikandi [...] Ljós: Hjalmar Holm og Sámal Clothier. Pallur. Hans Tórgarð og Kári Øster. Fyrisiting: Súsanna Tórgarð. Hjálparfólk: Hjálmar Dam og Poul Dávur Hammer. Foto: Maria G. Tórgarð. Plakat og leikskrá: Hans Tórgarð [...] meira uttanveltað forteljandi Krapp, tann lýriska og næstan skaldaborna Krapp og Gamlakrapp, sum lítur aftur á sítt lív, eitt sindur gloymskur, heldur ilskur og ofta við vanvirðisliga burturkveistrandi tónalag