rutuna uppafturtikna, hevur Palli Lamhauge merkt nógv til. ? Tað eru eisini fleiri, sum hava spurt meg, um vit ikki kunnu gera hetta í jólavikuni um ikki annað, men hetta hevur hann ikki tikið støðu til
rutuna uppafturtikna, hevur Palli Lamhauge merkt nógv til. ? Tað eru eisini fleiri, sum hava spurt meg, um vit ikki kunnu gera hetta í jólavikuni um ikki annað, men hetta hevur hann ikki tikið støðu til
sum gjørligt. Tá ið hann, farin um tey sjeyti, var farin frá kundi hann ein góðan sunnudag biðja meg koma út at koyra. Nakrar ferðir fóru vit til Syðradals. Tá segði hann mær, at vegurin var teknaður
sum gjørligt. Tá ið hann, farin um tey sjeyti, var farin frá, kundi hann ein góðan sunnudag biðja meg koma út at koyra. Nakrar ferðir fóru vit til Syðradals. Tá segði hann mær, at vegurin var teknaður
og fitt kona, hon segði mær, at sonur hennara skuldi koma til Skúvoyar at vera í eina tíð, og bað meg verða góðan við hann. Víljálmur kom so, og nakað seinni kom Gunnar. Teir høvdu báðir eitt gott sinnalag [...] sum eg ikki ordiliga fái sett orð á, tað var eins og ein serstakur friður og tryggleiki kom yvir meg, tá eg var saman við honum, um tað so bara var eina lítla løtu vit vóru saman. Tá ið vit vóru á veg
keypt sær el-orgul. Og har sótu vit og trallaðu, spældu og sungu. Vilhelmina kundi koma og siga við meg: Jógvan, ikki so fortur, tá tú spælir. Tí tá fer tað vakra. Hettar kemur til mín, enn í dag. Kistan
at tey ikki fara. - Skjaldrini hava havt stóran týdning fyri uppvaksandi ættarlið, ikki minst fyri meg og míni systkin. Eg eri bara ovurfegin um, at eg eri so heppin, at eg kann føra tey víðari. Tað er
leiðandi sjúkrasystir har. Vilgerð hevur altíð havt serligan áhuga og kunnleika í slíkari sjúkrarøkt og meg minnist aftur á, hvussu væl, eldhugað og nærløgd hon fyrireikaði síni starvsfólk til hesa serligu
verið eitt gott hugskot at tosa við hann um teirra vinstravendu fortíð. - Nógv fólk hava sagt við meg, at „áðrenn eg sigi nakað sum helst, vil eg vita, hvat tú vilt við hesi bókini“. Tíðarskeiðið hjá ytsta
at bólturin kom í armin hjá Gunnari á Steig. - Eg haldi við teimum, men eg vil annars ikki úttala meg um avrikið hjá dómaranum, greiddi hann frá í triðja hálvleiki á Rás2.´
