ymiskar dagar. Onkuntíð hevur tú ein góðan dag, og onkuntíð hevur tú ein ringan dag, sigur Lindis. – Ofta krevja fólk eisini tað sama av okkum báðum. Hevur Jeanni fingið hægri karakter enn eg, so undrast [...] kenna okkum væl, síggja okkum sum tveir persónar, men onnur fólk, sum ikki kenna okkum so væl, taka ofta feil, og nógv síggja okkum sum ein persón, og tað kann vera rættiliga keðiligt, tí vit eru jú ein
skyldina fyri, at verkfallið ikki langt síðani er endað, liggur hjá arbeiðsgevarunum. ? Tað verður ofta lagt eftir arbeiðarafeløgunum sum um at tey eru einasti parturin í hesum málinum. Men tað eru tveir
##med9## --- Ja, heimurin liggur nú opin fyri tykkum. Tá vit hoyra útvarpsfjarrit frá skipum hoyra vit ofta undrandi, hvussu øgiliga langt úr Føroyum okkara sjófólk eru. Tað er altíð áhugavert at fylgja við
samstundis, at tænasturnar verða betri, og kundarøktin kemur meiri í hásætið. - Til teir kundar, sum vit ofta geva lán til, tað veri seg lutafíggingar, fíggingar av bygningum og fíggingar av skipum, kunnu
náttúrligari menning ella evolutión. Hesi kjak kunnu vera áhugaverd, men eru sjáldan serliga fruktagóð. Ofta enda partarnir við at skjóta eftir hvørjum øðrum úr alsamt djúpri skotgrøvum. Fólk kunnu kjakast um
heiminum og í Føroyum. Dreymar eru tað tilfar, sum samfeløg, tjóðir og framburður eru spunnin úr. Hoyri ofta fólk, sum hava hug at missa mótið av politiska dárskapinum. Summi tosa enntá um at flyta av landinum
halda man er nakað, - tað hevur kanska nakað at gera við, at vit eru eitt lítið samfelag. Øgiliga ofta er tað soleiðis, at man er ikki nakað serligt, fyrr enn man hevur gjørt seg galdandi uttanlands og
halda man er nakað, - tað hevur kanska nakað at gera við, at vit eru eitt lítið samfelag. Øgiliga ofta er tað soleiðis, at man er ikki nakað serligt, fyrr enn man hevur gjørt seg galdandi uttanlands og
upplivingunum, sum ferðafólk hava havt, hava tey fingið av lokalum, ið hava víst teimum veg, og tað er ofta til støð, ið ikki standa í guide-bókum og tílíkt, sigur Torstein Christiansen. Trýst á pílin undir
steðga væl vaksnum mótstøðumonnum, sum kunnu tykjast so stórir samanborið við okkum føroyingar, sum ofta er heldur lágvaksnir. - Akkurát hvussu dysturin fer at ganga veit eg ikki. Vit møta eitt mótstøðulið
