Kaldbaksfirði og við fjørðin, íð hevur heilt serlig vindviðurskifti. Roykur frá SEV og asfaltverki hongur ofta sum eitt blátt teppi yvir fjørðinum, sum mong hava myndatikið á Oyggjavegnum. Ikki eitt orð um, at

gamal og júst blivin pápi at elstu dóttir okkara, Anniku. Arbeiðsdagarnir vóru langir, og vit tørnaðu ofta ikki inn aftur fyrr enn klokkan 20-21 á kvøldi. Karl Johansen helt fyri, at hetta tíðarskeiðið í 1974

viðfarast sum ómyndug børn, og eru sett undir formyndarí, siga tey bæði tingfólkini fyri Framsókn. Ofta verður sagt, at skulu handlar selja rúsdrekka, fer úrvalið at minka, tí teir fara bara at selja tey

tosaði altíð við øll í eygnahædd og dugdi væl at finna røttu javnvágina ímillum gaman og álvara. Og ofta tók hann til bretska orðafelli: “Once a bandsman, always a bandsman.” Hann lat okkum vita, at nú vit

kvinnunum, sum hava sitið í landsstýrinum, so hava tær í flestu førum verið væl útbúnar. Vit hava ofta sæð og síggja, at menn verða valdir framum kvinnur, uttan at tað av røttum kann sigast at hava verið

maðurin gjørdu eitt stórt arbeiði fyri at hjálpa forfylgdum fólki, mest jødum og kommunistum, sum ofta vóru tey somu fólkini. Man fjaldi tey á loftum, í úthúsum og í kjallarum; og so hjálpti man teimum [...] teimum við at finna flýggi-rutur til Danmarkar ella til Schweiz. Hetta hættisliga arbeiðið, sum ofta var um náttina, førdi við sær, at tann annars so stálsetta Minna fekk ringar nervar, tí hon visti væl, at

og AB hittast. HB fór avstað við øllum stigunum. HB vann 3-1, og 2-1 málið var av tí slagnum, sum ofta áður hevur verið at sæð, men sum tað ikki vóru so nógv av í fjør. HB vann fríspark 22 metrar úr málinum

væl í fyrra hálvleiki, og føroyska liðið spældi seg til góðar málmøguleikar. Trupulleikin var, at ov ofta var tað stong út, tá ið roynt varð ímóti málinum, og so gjørdi tað ikki støðuna betur, at tað við

rýmd úr Ukraina, men ST væntar, at talið fer at koma upp um fýra milliónir fólk. Sum vit tíverri ofta síggja í slíkum kreppum, eru tað serliga kvinnur og børn, ið vera rakt av kreppuni, og sum eru flýggjað

eisini verið ómøgulig at rokna út. Hvørja ferð vit hildu at hon var tveitt á dyr, so vendi hon aftur. Ofta í nýggjum hami, sigur løgmaður. Tí leggur hann dent á, at tí er tað ikki uttan himpr, at hann nú veittrar