dandandi aldur verða til skúmandi bárur og glaður. Mótsagnirnar í yrkingini eru nakrar, men tó ikki so mangar sum modernistiskir rithøvundar nýta. So um ein skal avgera hvørt av hesum báðum rákum, yrkingin hellir
tað illa, sum átrúnaður elvir til eru m.a. í Týsklandi undir øðrum veraldarbardaga. Hitler hevði tá mangar prestar, ið stuðlaðu honum, og hesir søgdu fólki, at tey áttu at hata jødarnir, tí at tað jú vóru
sigla við lunnum fór fram í hesum hyli, sum frá natúrunar hond var gjørdur til dreingirnar. Her fóru mangar løtur av stað í spæli, sum avmyndaði lívið hjá tí vaksna liðnum. Páparnir vóru allir burtur um sumrarnar
lívi í hesi ræðuligu tíð, og hann var flokskósini lýðin, hóast hann var granni hjá Karl Radek og sá mangar av sínum landsmonnum verða handtiknar, tá Moskva-rættarmálini gingu, og seinni hvørva ella verða
veljarunum. Spurningurin er so, um hann lærir av tí, men tað ber til at ivast, tí tað sum hendi, er í mangar mátar bert ein endurtøka av tí, flokkurin gjørdi móti sær sjálvum í 1998, tá ið innanhýsis ófriður
teg á, at hetta var í tí Harrans ári, tá ið Gamli Sámal Petur varð borin út. Uppi á Stíggj stóðust mangar orrustur. Í skúlanum varð avrátt, hvussu leikur skuldi fara fram eftir skúlatíð. Onkuntíð var kríggj
teimum flestu í sínum ættarliði í beat og rokkverðini í tí, at hann umframt at kenna bíbliuna kennir mangar miðaldar og nútíðar yrkjarar, serliga í tí eingilska bókmentaheiminum, og at skald sum Shakespeare
framman. Tað er hendan gongdin í lívinum hjá høvundanum, sum eg meini speglast í teimum báðum í so mangar mátar ymisku skaldsøgunum. Í sama mun sum »Lognbrá« er svartskygd og uttan álit til framtíðina, er
hattin av fyri idealistum, ið ikki sjálvi eru virkin, sigur Kristian Blak, ið við hávirðing umtalar mangar av fremstu felagsformonnum okkara innan ítrótt og annað, ið ikki sjálvir eru virknir á økinum, men
okkum snúgva okkum til landið, sum í hondbólti kappast um norðuramerikanska meistarheitið, men í mangar aðrar mátar hoyrir upp í Norðurlond. Tað er sjálvsagt Grønland, sum hevur hesa serstøðu, og teirra