Nú sumrar og grør, og skjótt stendur alt í fullum blóma. Vøkstur, djór, menniskju, alt lívgast. Pisur klekjast í hesum døgum – eisini systir tín Freya. Hon gleðir seg at verða liðug og hátíðarhalda ta

Vers: Man siger at længsel kun ta'r tid citeret af folk som ik har prøvet at lid' men du er bundet til mit sind en mening findes selvom den er sværd at find' Bridge: Man si'r der er en mening med alt

Tungt var at ferðast heim til Føroyar, eftir at hava fingið boðini um at tú ikki longur vart okkara millum. Hetta var so óveruligt og vónleyst, ? ja mest sum ein marra, har man bert vil vakna aftur ti

Tung var ferðin heim til Føroyar og suður á Torvheyggj eftir at hava fingið tey tungu boð um at tú ikki er millum okkum longur. Ongantíð fyrr havi eg sæð familjuna í so stórari sorg. Einans 19 ár og s

“Hevur tú fingið nakað at eta ... døgurða ... náttura”. Hetta vóru at kalla síðstu orðini frá mammu – orð, sum vit so ofta høvðu hoyrt áður. Hon hevði eitt ómetaliga stórt umhugsni og stóra umsorgan f

Tú var og er tann størsta stjørnan Tú blomstraði um veturin Tú fylti mína kurv við gleði hvønn dag Eg síggi tín sterka vilja traðka vegin fram tað gulli tú vísti mær eg vil halda tað nær eg vil aldrin

Tað er við stórari sorg og sakni at eg skrivi minningarorð um mína elskaðu systir Minnu, sum doyði bert 58 ára gomul. Vit báðar vóru nógv saman. Um vit ikki sóust, so var tað telefonin. Vit gleddu okkum

Tað er trettandi og seinasti dagur í jólahalguni. Ljósini, ið eyðkenna høgtíðina, verða beind burtur og vit eru í tí myrka og mangan baldruta januar, har summarið sýnist at vera langt burtur. Uppaftur

Hans David, tú fekst bert 24 ár á hesi fold. Sum Elsa Funding segði í taluni yvir teg. Gleðirómur hoyrdist í bygdini, tí brúdleyp var. Men so kom sorgin og legði sítt tunga ok yvir bygdina. Hans David

Sum ein gøta í greið er at ganga eftir, sum ein varði í stinnur stendur og sum ein viti ið lýsir bjart, so einki ilt skal berast á. Soleiðis kunna vit lýsa teg, góði babba. Góði babba, abbi og verfaði