jólaaftan, 25. des. er jóladagur, tá einglarnir frá Harranum vórðu sendir at boða gleðiboðskapin um Jesu føðing fyri hirðunum á markini, og endaðu við orðunum: Friður á fold og í menniskjum góður tokki.
menniskjum góður tokki má valda í heiminum nú og í framtíðini! Og tí kunnu vit eisini fegnast um, at Jesu barnið kom til okkara jólanátt við friði og er ljóslivandi og máttmikil. Í okkara trúgv finna vit
desember. Jóladagur. Tað var í fjórðu øld, at teir samdust um at taka 25. desember til føðingardag Jesu. Annars hava teir víst á, at eftir ymiskum søguligum hendingum og persónum er Jesus føddur eini 7
enn mild orð í oyrað, so okkurt fór at henda. Næsti sálmur varð sungin: Mit hjerte altid vanker i Jesu føderum, did samles mine tanker i deres hovedsum; der er min længsel hjemme, der har min tro sin skat [...] skapt meg, Gud hevur skapt meg við einum orði! Øll, ið inni vóru, skóru út úr at syngja: Her kommer Jesu dine små. Henda sang dámdi vættrunum so sera væl at syngja. Hetta var teirra sangur. Vættrafólkini
gólvinum, til seinastu jarðarferð, at heilsa uppá hann, kundi ein hoyra hann ferð eftir ferð rópa á Jesu navn vegna pínu. Jesus var hansara álit. Tá kom eg at hugsa um eitt sálmavers: Frelsari, hevði ikki [...] kirkjuni bleiv so vakurt sungið sangur úr sálmabókini, nr. 561, hvar seinasta ørindi sigur: Eg gevi meg í Jesu hond, eg ikki ráð skal sakna, hann førir meg til lívsins lond, hvar allir stormar tagna. Um vit í
alt tað ferfalt aftur, sum hann av órættum hevur tikið ov nógv í arbeiði sínumm. Sakeus hevur møtt Jesu ófatiligu fyrigevandi náði, og lív hansara verður nýtt. Frelsa hevur verið húsi hansara fyri, tí at
ongin vegur uttanum. Hetta svarar til, at øll kristin vórðu tvingað at ganga ílatin sum ein gjørdu á Jesu døgum! Hugtakið »inte-grering« finst ikki í islam og verður av teimum háðað, tí islam merkir at øll
kuna: Leygardagin kl. 9.30 Morgunbreyð. Bíbliutími v/ Bergur D. Joensen. Evnið: Hvussu verður ein Jesu lærusveinur?, kl. 16 Barnamøti, kl. 19 Torleif Johannesen talar. Streingjakórið úr KFUM & K í Klaksvík
stinga hondina ígjøgnum og nerta við »Klettin«. Hendan rætta klettin ovast á Golgata, har krossur Jesu verður sagdur at hava staðið. Eg hugsi, meðan hondin strýkur eftir hesum blanka grótinum, at ivaleyst [...] tað so, at Helena, móðir Konstantins keisara, fann ta holuna í klettinum, sum søgd verður at vera Jesu grøv. Ein samtíðar høvundur, Eusebius, sigur frá, at Helena eisini fann krossin í einum øðrum helli
denne jord og blev sendt til os. Gud kom ind i hverdagen, og her ønsker Gud også at være i dag. Ved Jesu blod blev vi renset. På Golgatha fuldbyrdede Gud værket. Hver enkelt af os fik en høj stilling, og [...] ind i vores kammer og bede. Vi må dog ikke glemme, at der til dåben hører en belæring og at holde Jesu befalinger. Enhver kan falde ud af sin dåbs pagt med Gud. Men sagen er så enkelt, at enhver, som tror