vatnflatuni. Hon sær væl, og tá hon fær eyga á ein fisk, stoytir hon seg niður. Í evstu løtu, áðrenn hon rakar vatnið ella sjógvin, leggur hon veingjarnar aftrat kroppinum og kavar. Sagt verður um fuglin, at hann

vísa á illveðurssignalini, men tað hastar samstundis við eini ætlan B. Hvat gera vit, um illveðrið rakar Føroyar? Høvið verður at venda aftur til fíggjarlógaruppskotið. Sosialurin

hvussu hetta ávirkar. Skulu postboðini, sum hava borið út um morgunin, nú bera út um kvøldið? Ella rakar hetta starvsfólkini á annan hátt? Tað eru millum teir spurningar, sum vit mugu hava svarað, áðrenn

eftir, hvat onnur gera. Eg royni at leggja tiltøkini soleiðis, at húsið hevur eina breiða skrá, sum rakar øll og er viðkomandi fyri tey flestu. Vísir tað seg so, at tað fellur saman við okkurt, ja, so gerst

ikki lekjast, men sjúklingar kunnu fáa bata við venjing og aðrari fysiorgiskari viðgerð. Sclerosa rakar bæði menn og kvinnur í aldrinum 25-45 ár, tó oftast kvinnur. Umleið 50 føroyingar hava sclerosu.

Barcelona hevur ikki verið ov sannførandi í sponsku liguni, og týskarnir vóna sjálvsagt, at Barca ikki rakar formin í kvøld.

oftari offur fyri einum samfelag, har tørvurin á teirra arbeiðsmegi minkar. Og er undirskot av kvinnum rakar hetta eisini teirra lív á familjusíðuni.

lagaligast til løtuna: Andsøgnir, tvætl og veruleikar sleingjast hvørt um annað. Men veruleikin sjálvur rakar okkum, hvørt vit meina tað eina ella hitt. Fólk flest royna tí sum frægast at liva við teim óvissum

viðurkenning av, at autisma er ein sera alvarsamur trupulleiki í heiminum í dag. Visti tú, at: Autisma rakar ein av 150 børnum, og ein av 94 dreingjum Autisma is skjótast vaksandi menningartarn í heiminum Tað [...] sum gentir Einki medisin kann grøða autismu, men skjót diagnosa og hjálp bøtir um støðuna Autisma rakar allastaðni og ger ikki mun á sosialum umstøðum, tjóðskapi ella rasu Amerikanska sjónvarpsrásin CNN

avvarðandi, sum dagliga ferðast í ferðsluni. So ferðsluvanlukkur kunnu raka øll í samfelagnum. Faktist rakar ein álvarsom ferðsluvanlukka okkum øll í einum lítlum samfelað sum okkara, her vísir Eyðun til, at