Tygum brúka tvær ferðir orðið vamlisligt. Eg noyðist at siga, at hetta er - á tí kristna økinum - tað mest vamlisliga eg enn havi lisið. Klaksvík, 14. apríl 1999 Henry Andreasen

fólki, aftan á pensjónsaldur verða gjørdir til ein serligan bólk, har tey skulu fáa pening frá tí, sum mest er at samanbera við ein fátækrakassa. Føroya Arbeiðarafelag sigur, at um hesar ætlanir verða settar

landsstýrismenn. Allar forrætningar seta ein náttarvakt tað tíðarskeið tey eru her, er tað ikki tað mest neyðturviliga arbeiði vit geva teimum, hava tey kanska størri virði í tí dagliga í staðin fyri at

Javnaðarfelag heldur tað tí vera nógv at halda fundir um. Og her er tað ikki minst talan um ein tann mest týðandi spurningin nú í summar og út móti hesyti, nevniliga tjóðskaparspurngurin og hvat har kemur

hava eitt sterkt felag tá ið tíðirnar aftur fara at versna. ? Og tað er í ringum tíðum, at vit hava mest brúk fyri felagnum. ? Men hvar er felagið tá, um vit ikki styrkja tað, tá ið tíðirnar eru frægari

sagt, at liðið vísti góðan stríðsvilja, men at tað í síðsta enda vísti seg kostnaðarmikið, at teir mest sum alla tíðina høvdu verið undir trýsti av góðum spælarum. Tað var sera kalt, og millum áskoðararnar

bjóðast út til privat feløg, sigur reiðarin úr Hósvík. ? Hetta, sum ætlanin nú er at byggja, líkist mest einum kongaskipi. Men eg haldi, at vit skulu fáa kong, áðrenn vit fáa eitt kongaskip, sigur Hans Andreas

ætlanirnar, sum hann framum nakran annan er ímyndin av, svarar hann soleiðis: ? Eg var ikki av teimum mest skikkiligu, tá eg gekk í skúla, so hatta við flongjunum, sum tit kalla tað, er ikki nakað nýtt. Men

so var dagurin bjargaður. Sum sagt var ikki eiti á gestablídni og vildu vertirnir vísa okkum sum mest, eisini heima á garðinum, sum oftast hevði nógv ross, kýr og onkrar seyð eisini. Kórið fór langa leið

skuldi koma frá. Eftir hansara tykki var tingið væl á veg at gera gjøldur við sær sjálvum, tí tað ráddi mest um at binda landsstýrismanninum nakað um armin, sum hann prinsipielt var ímóti. Fíggjarliga óforsvarlig