verandi líki, tá stóra kjakið um at fáa samkynd inn í lógina var uppi, so hevði onkur kunnað blivið dømdur fyri tað. Endamálið hjá teimum sum stevndu ein prest mitt í rokinum, var júst at vísa á, at presturin

tilætlaðari villleiðing..." ##med2## Eftir at Tom Hagen varð handtikin, varð hann í tingrættinum dømdur at sita í varðhaldi í fýra vikur, meðan løgreglan ger fleiri kanningar. Men, verjin hjá honum, Svein

tiknar og eigarin ákærdur. -Vit hava lagt hald á rættiliga fitt av hassjplantum og onkur er eisini dømdur fyri at dyrka hassj heima, sigur Bergleif Brimvík. Forsømt at typpa holið Bergleif Brimvík og Kjartan

páskum. Hann bjargaði einum brotssparki, og tað hevði við sær, at Herfølge fekk trý stig. Hann varð dømdur at hava gjørt eitt brotsspark, sum samlaða danska ítróttarpressan helt, at dómarin hevði mistikið

húski. Sostatt vóru útlitini vánalig hjá bygdadreinginum úr Nólsoy í 18. øld, og var hann tí næstan »dømdur« at gerast húskallur, men Steinbjørn undraðist á hvussu væl, tað hevði hilnast hjá honum. Okkara

nevningarnir hinvegin, at hann er ósekur, kann løgfrøðiligi dómarin ikki ógilda avgerðina. Verður hann dømdur sekur, fara nevningarnir einaferð afturat í einrúm at áseta revsingina saman við tí løgfrøðiliga

hevði Neistin strítt seg á 28-27. Tað var tó ein smeitur, tá Damir Oros fekk reytt kort. Hann varð dømdur at hava tikið í skotarmin á Kent Failstrup, tá hesin leyp inn av veinginum, og tá H71 so skoraði

sendi ein langan bólt fram í brotsteigin, og tá Krzyztof royndi at fáa fatur á, varð Bartal Eliasen dømdur fyri at skumpa pólverjan í ryggin, soleiðis at vágbingar nú eisini fingu loyvi at royna seg úr 11

broyttist tó, tá áleyparin, Laslandes, fyrst fekk gult kort fyri at sparka bóltin, eftir at hann varð dømdur rangstaddur, og tíggju sekund seinni fekk enn eitt gult, og harvið reytt, kort frá dómaranum, eftir

føri er Almanna og Heilsumálastýrið. Og at enda krevur Jákup Mørkøre, at Landsstýrismaðurin verður dømdur at rinda sakarkostnaðin av hesum máli. Tað er Bjørn á Heygum, sum er sakførari hjá Jákup Mørkøre