spennandi at síggja. Takið eisini tit av møguleikunum og avbjóðingunum. Marita Rasmussen, hevur starvast mong ár í fiski- og alivinnuni. Hennara royndir eru, at menn eru góðir starvsfelagar (hóast málburðurin

eydnaðist mær at lesa bæði hjartanøtrandi og skelkandi søguna um jødarnar úr enda í annan. Ivaleyst eru mong ummæli longu skrivað; men eg gjørdist so hugtikin av hesi fleiri túsund ára gomlu frásøgn, at eg mátti

Sum eygleiðari og virkin politikari havi eg í mong ár fylgt við og sjálvur verið partur av tí gongd, sum hendan bókin lýsir. Eg kenni nógv av søguligu frágreiðingunum i bókini aftur, ikki bara sum lesari

Malenkov er ikki teirra millum. Tað kann tykjast løgið, tí hann var ovarlaga í brotsmannaklubbanum í mong Harrans ár. Annars er ikki nógv samsvar millum tað, ið Hanus Kamban skrivar um deyða Stalins, og tað

ýning við feðgunum, Tróndi og Brandi Patursson í Listaskálanum. Har var so kjokkfult av fólki, at mong stóðu úti við dyrnar sum sild í tunnu meðan røður vórðu hildnar - ja, tað er líka við, at mann eina [...] skrivað á listaportal.com. Hon kallar ummælið Feðgar beint her! Og Kinna skrivar millum annað: ...Og mong munu eisini hava hoyrt frásøgnina hjá Tróndi Patursson um sjóferðir saman við Tim Severin sála og

frásøgnini. Heitið á bókini BOND er eisini rúmligt um tað er orðið band í fleirtali, tí bondini eru so mong, t.d. ættarbond, hjúnabond, trælabond, vinabond men eisini hosubond og samlibond. Yrkingin um tál

eg sá og hoyrdi nýggja sangin, sum Nomi og fleiri við henni hava lagt úr hondum, er tað fyri meg og mong ikki sørt sorgblítt, men eisini ein virðilig minning um okkara kæra vin, Eli Andrésen, sála. Eli fór

og annað livandi. SUM skilst so er GEM-verkætlanin unik, tvs. at tað er fyrstu ferð í søguni, at so mong oljufeløg - í so góðari tíð undan eini oljuleiting og útviklingi annars - fara saman og seta út í

at hann saman við øðrum góðum fólkum innan felagið verður mær hollur í ráðum. Stjórin í SEV gjøgnum mong ár, Klæmint Weihe, er nú í øðrum starvi, men hann segði, tá ið hann gjørdi av at fara úr stjórastarvinum [...] taka ábyrgd, so vit kunnu bera klótuna víðari til komandi ættarlið. Heimurin er lítil, og vit eru mong, sum skulu búleikast her. Tí er neyðugt, at vit ikki minst hugsa um umhvørvið og tað ríkidømi, sum

mongum, bæði sum heilsubót og sálarbót, og síðan samfelagið í vár brádliga fór niður í ferð, eru tað mong, sum hava havt gleði av stórbæru náttúruni og lívinum uttan fyri bøgarðarnar. Tað er nógv at lata