umaftur. Og lesur tú bókina í dag, kanst tú framvegis hoyra Marius, tá ið hann sigur: “Tað liggur ein grind á Seyrvágsfirði” – Tað sama er við Marius, tá ið tú lesur um lítla Gutta, og hann skuldi sleppa at

sum vit hava. Summar av okkum eru longu farnar at stúra fyri rivunum í í heyst. Men riv um heysti, grind, ræstur fiskur og garnatálg eru ein ein partur av tí at vera føroyingur, so hvat skulu vit gera uttan

tað trupult at skilja, hví so nógv hóvasták verður gjørt burturúr henni. Nógvur roykur og eingin grind. Mál røkkast ikki av sær sjálvum, og als einki spyrst burturúr eini rammulóg einsamallari. Politiskt

gongutúr, er ársaðalfundurin á trettanda 6. januar, og tríggjar árligar veitslur. Turrur fiskur, grind og spik á fastalávint, líraveitslan og jólaveitslan. Til allar veitslur átók Jóhan sær altíð at matgerða

Aftur í Himmiríki Tað er døgverðatíð og familjan er sessað við køksborðið. Karin hevur borðreitt við grind og spik. Randi skal vera aftur á virkinum klokkan eitt. Christian umhugsar antin hann skal fara at

røtur, so eru tað hesi tríggjar smátjóðirnar. Tá eg vitjaði í Føroyum fyrr í ár át eg skerpikjøt, grind og spik og dansaði føroyska dans. Her heldur man fast í traditiónunum, sjálvt um tey ungu eisini eta

ímillum føroyingar og hann líktust eisini nógv føroyingum í sinni, hann bæði át skerpikjøt, var í grind og tók lut í øðrum, sum fólk tókust við úti á bygd í Føroyum. ? Grindaknív ynksti hann sær, men tað [...] krónu frá onkrum og hann fór beint at keypa sær størsta dolkin, tey høvdu. ? Og tað var so heppið, at grind kom nakrar fáar dagar aftaná, so hann knívurin kom beinanvegin í brúk. ? Men tann eldri drongurin

heilsuskaða á tey, sum skulu eta matin ella anda luftina. Heiluskaðilig evnir eru funnin í okkara grind og fiski, hetta verður sum nakað heilt nátúrligt tikið í stórsta álvara, tí heilsan hjá okkara børnum [...] kroppinum, gerast eitt vet verri fyri heilsuliga og mentalt enn onnur børn. Tí verður ávarað ímóti at eta grind meira enn eitt ávíst tal av ferðum um vikuna, og fólk rætta seg sjálvandi eftir tí. Á altjóða pallinum

seðlarnir vóru komnir út og skerast skuldi upp, so var alt lagt afturum – ja, t.v.s. til næstu ferð! Ein grind lá uttarlaga á Pollinum. Illa gekst at reka. Knappliga sær grinda­for­maðurin, at Janus reisir seg

hava tikið við boðum. Her talar normurin um at verja egin børn fyri søkini um at halda uppat at eta grind. Og júst hetta váttar kanska okkara moralska selektivitet: At til tess at broyta moral, er oftast