uttan iva verið forkelaður – og kanska er tað tí, at hann stundum kann tykjast í so ráðaríkur? Árni vaks upp í Norðragøtu. Sonur Per og Berlinu Gregersen, bæði úr Gøtu. Per livdi frá 1923-1996, Berlina frá
lendinum. Hann sigur, at tey fyrstu árini var ikki brúk fyri so stórum parti av lendinum, men skjótt vaks áhugin fyri at tjalda á festivalinum, og tey seinnu árini hevur verið tjalding heilt úr skúlanum við
ábyrgdini. Eftir at Álvur hevði yvirtikið handilin, bygdi hann um og út fleiri ferðir, og handilin vaks nógv. Álvur hevur verið sera nærlagdur og íðin og raskur handilsmaður. Eitt nú var handilin hjá honum
blokkin fyri átta árum síðani við einum triðingi og búskapurin vaks beinanvegin...”. Hetta er fyri tað fyrsta beinleiðis ósatt. Búskapurin vaks ikki beinanvegin eftir at blokkstuðulin lækkaði, og hví skuldi [...] føroyska búskapinum, men samtíðis siga tey, at búskapurin vaks beinanvegin, tá blokkstuðulin minkaði? Um Tjóðveldi heldur, at búskapurin vaks, tí at blokkstuðulin minkaði, so hongur tað ikki saman við
í Føroyum. Lætt dømdur 19 ára gamli Luis Osorio Lützen kom til Føroya fýra mánaðar gamalur. Hann vaks upp sum vanligur smádrongur í Havn. Í barnagarðinum og fólkaskúlanum hevði hann ongantíð trupulleikar
í Føroyum. Lætt dømdur 19 ára gamli Luis Osorio Lützen kom til Føroya fýra mánaðar gamalur. Hann vaks upp sum vanligur smádrongur í Havn. Í barnagarðinum og fólkaskúlanum hevði hann ongantíð trupulleikar
dysturin avgreiddur eftir ásettu tíðini. 2700 áskoðarar tóku á við føroyingum, og í 86 minuttir bara vaks trúgvin uppá, at tað fyri fyrstu ferð á Svangaskarði skuldi fara at bera til at fáa stig frá einum
dysturin avgreiddur eftir ásettu tíðini. 2700 áskoðarar tóku á við føroyingum, og í 86 minuttir bara vaks trúgvin uppá, at tað fyri fyrstu ferð á Svangaskarði skuldi fara at bera til at fáa stig frá einum
Látrinum í 1926. Foreldrini vóru Jóhanna av Trætistykkinum og Jørgen Ellingsgaard, úr Garði. Hann vaks upp í tryggum umhvørvi á Eiði, hóast kørgu tríatiárini ikki altíð vóru so hugalig, komu øll væl undan
mentamenn. Ofta menn, sum høvdu ytru umstøðurnar við og ikki ímóti. Men hin vanligi føroyingurin, sum vaks upp í tí smáa og sjálvur mátti stríða seg til tað, hann nú einaferð kundi, verður gloymdur. Og tað [...] at sige. Gud, lad mit navn optegnet stå i Himmeriges rige.« Tað var tann tíðin Ólavur úti í Stovuni vaks upp á Eiði, meðan bygdin hevði sína gulltíð, um so kann sigast. Tað mesta, vit kenna til Eiði um hesa [...] aðrar mátar livdi hann soleiðis, sum nú einaferð bar til. Og so kom hann í søguna. Smádrongurin Ólavur vaks og varð maður. Og túnini á Eiði hava tókst honum ov trong, tí hann stundaði út í heimin. Í 1862, tá
