verður betur umsitið, tá óheftir stovnar røkja tað. Men er hetta nú eisini galdandi fyri Føroyar, her kapp-ingin við lóg er sett úr gildi? Sambært Landsbankalógini frá 1992 skal lands-kassin altíð hava eina

háborðs. Tað var óivað við hesi mentan í huga, at prestur fleiri ferðir í gravtaluni treiv í 5. mósebók, kap. 32,7: »Minnist dagarnar í forðum, hyggið at árum hinna farnu ætta! Spyr faðir tín, hann skal frøða

Jákup Egholm Hansen ??????????????????? Seinastu nógvu árini hava føroyskir politikarar rópt um kapp um studningsfría vinnu, og at teirra uppgáva er at skapa karmar fyri sjálvberandi vinnu. Alt gott um

lættasta loysnin at sparka langt niðan, í vónini um at eg kann skapa okkurt, ella kanska sleppa at renna kapp við verjuna. - Hinvegin, so haldi eg ikki, at tann vandin er eins stórur nú. Longu undir Allan Simonsen

tyrlu og flogin til Havnar. Síðan við speedbáti inn á Skálafjørðin, har tey kanska sleppa at rógva kapp við føroyskum bátum, áðrenn farið verður aftur til Havnar við bussi. Bert fyri at taka eitt hugsað

skipanini. Til hetta svarar landsstýrismaðurin, at 121 persónar eru ikki longur fevndir av ásetingunum í kap. 7 í lógini, men at fleiri teirra tó eru fevndir av grein 2 sum vanligir lønmóttakarar. 109 persónar

ælarar á vøllinum, og ein afturat átti at havt verið uppií. Christian Høgni Jacobsen tykist renna kapp við tíðina. Vøddaskaðin, sum tær síðstu vikurnar hevur havt við sær, at álopsmaðurin, sum av álvara

høvið at leggja eina nóg trygga ætlan til fólkaatkvøðu. Men tað er eisini ein spurningur um at renna kapp við tíðina. Tí oljuleitingin byrjar á heysti ár 2001, og vit skulu hava val á vári 2002. Spurningurin

hyggja at mátanum, ið vit hava skipað okkara samfelag og okkara skipanir. Borgarar og fakfólk rópa um kapp fyri at vísa á, at verandi skipanir ikki rigga nóg væl, og so slettis ikki nóg væl saman. Um vit hyggja

konstituerað í 2. kap. 24: “Tí fer maðurin frá faðir og móður og heldur seg til konu sína, og tey bæði verða eitt hold.” Her kann vera áhugavert at gera sær greitt, at málbrúkið í 2. kap. er juridiskt og [...] kvinnu í somu linju og soleiðis gevur teimum sama menniskjavirði. Hetta verður djúpari greinað í 2. kap., tá Gud skapti Evu. Tá verður sagt: "Ikki er manninum gott at vera einsamallur; Eg skal gera honum