fingu vit so trummusett og eg minnist vit kallaðu okkum White Lions, tí ein væl dámdur bólkur í Suðuroy í 60?unum hevði sama navn. Og so trúðu vit sjálvsagt, at nógv fólk kom at lurta, tí nú høvdu vit sama [...] Niclas Johannesen ? Eg minnist tað so væl. Vit komu við Bliki. Tað var á miðari nátt og tað var myrkt. Vit blivu koyrd til Sumbiar við einum taxa í myrkrinum. At vakna morgunin eftir og hyggja út gjøgnum [...] upptøkuroynd í danska dreingjakórinum. Men eg fór bara ongantíð. Tú veist, hvussu mammur eru. Tær hjúkla um og eru bangnar. Hesi dreingjakór ferðast jú nógv, eitt nú eisini í Sovjettsamveldinum og øðrum

leygarkvøld. Sunnudagin fyri jól sótu vit fleiri vinir og pimpaðu, allir høvdu vit frí og høvdu onki at hugsa um uttan okkum sjálvar, so vit hugnaðu okkum í einum kjallara, har vit kókaðu havhest og fingu okkum [...] slíkum. Vit vita øll, at ein bilur er ein deyðsfella, um vit ikki bera okkum rætt at í ferðsluni. Og so at koyra fullur, ja hvat skal man siga – vit læra tað tíverri ongantíð – tað er ótrúligt. Vit missa [...] tann sjauførurin sum vit høvdu havt teir dagarnar skuldi til arbeiðis mánamorgun, so hon kundi ikki koyra. Tað var í lagi, tí at tað skuldi verða dansur á Eiði sama kvøld, so vit kundu ganga til EB-húsið

er, at vit skulu syrgja saman við teimum sum syrgja, men vit skulu so sanniliga eisini gleðast saman við teimum, sum eru glað. Lat okkum í dag gleðast um at vera komin saman, soleiðis at vit kunnu bera [...] og aftaná bert Ove, tí maðurin gjørdist fólkaogn tann minniliga dagin. Besta prógvið um hetta eru vit, sum eru møtt í Geilini í dag. Tá ið Kaj Leo fekk at vita, at stevnan skuldi setast á trappusteininum [...] so siga vit jú, at tað mugu tey hava loyvi til, tí tað er jú ólavsøka! Lat okkum gera hetta alt árið? eg hugsi ikki um at ganga full alt árið, men at vit góðtaka onnur soleiðis, sum tey eru. Kaj Leo vísti

mínum hugaheimi eru Karin og kriminalforsorgin her heima eitt og tað sama. Fyri henni hevur hetta ikki bara verið eitt arbeiði, men ein liviháttur og hjartablóð. Allastaðni eg eri komin í kriminalforsorgini [...] til. - Vit sendu fólk umborð á minni farmaskip, har teir kundu sigla millum eitt hálvt og eitt heilt ár. Eg hevði eftirlit við teimum og vitjaði teir í havnum runt um í Evropa. Har arbeiddu vit við at [...] øðrum stovnum skal arbeiða við at fyribyrgja meira kriminaliteti og helst minka um hann. Vit kunna fegnast um, at vit liggja lágt í hagtølum í kriminaliteti samanborið við okkara grannalond, men tað skal

boðskapin í teimum er hon ikki eina løtu í iva um: - Vit kunnu altíð líta á, at hann tekur sær av okkum óansæð hvørji vit eru og í hvørjari støðu, vit eru í. Tað hevur sjálvur sagt, og tí er tað soleiðis, [...] Havn saman við manni og trimum døtrum. Prædikaði fyri dukkunum Nú Ann verður prestvígd sunnudagin, eru gudstænastan, kirkjan og andaliga lívið als ikki ókent fyri tann 31 ára gamla prestin. - Eg havi faktiskt [...] kortini takast fyrr ella seinni. - Tað hevur sín stóra týdning, at hava álit á Guds orði, soleiðis at vit kunnu liva eitt lív í signing og í yvirflóð. Ger ein ikki tað, so rekur ein bara við streyminum!,

samráðast um, men tey eru so fá. Um danir leggja seg tvørar viðvíkjandi teim málum, sum ikki skilliga standa á A listanum, so ber til at bíða, tí tey í kostnaðarsamanhangi ikki eru so ógvuslig. Eitt gott [...] statsrættarliga samband, vit hava við Danmark. Men aftaná ta viðferð, sum Nyrup Rasmussen og danska politiska skipanin hevur sýnt Føroyum undir sjálvstýrissamráðingunum, haldi eg nú, at tá vit um nøkur ár koma [...] koma so langt, at vit taka sjálvstýri, tá gera vit tað fult út, eisini við egnum forseta. Soleiðis sum politiska veðurlagið er i Føroyum kann uppskotið um Sjálvstýri Føroya Fólks bert avgreiðast við atkvøðum

tað væl. Vit høvdu onkur áhuga­mál í felag, sum at ganga til rørsluvenjing og sokallaða svimjing, sum tó mest er roka­ligt, men stuttligt, bólt­spæl í hylinum um vetrar­nar. Harafturat høvdu vit um­hvørvi [...] nýggjárshald og onnur hugnalig tiltøk. Vit hava ein grannadag um árið her í býlinginum oman fyri Mýriheygg. Fyrstu árini var tað meira ella minni hissini og vit brúktu eitt útgrivið grundstykki í nøkur [...] har Hans Dávid var. Tú fórt tíðliga av bygdini at fáa tær útbúgving, tí fe­lags­skúlin var ikki komin, tá tú fórt úr fólkaskúlanum. Seinni fórt tú av landinum, og tókst útbúgving sum inn­an­­dura arkitektur

ferð við at henda? Tá ið vit ikki longur kunnu kalla ein spaka fyri ein spaka, og tá ið vit ikki longur kunnu kalla tað ónatúr­liga ónatúrligt uttan at fáa politiið á dyrnar, eru vit tá ikki aftur í Týsklandi [...] honum var, at hann hevði kallað homoseksualitet fyri synd. Tað er óhugnaligt at hugsa sær, at vit eru komin so langt út at koyra í Europa í dag, og hetta kann ikki annað enn leiða tankarnar aftur til tað [...] sum hevur sín uppruna á eini kvinnuráðstevnu und­ir ST í 90’unum. Ikki løgið, at Hansen og annars vit mein­igu her í Føroyum standa spyrjandi, hvat í grundini goymir seg aftan fyri hetta hug­takið. Tað

- Eg haldi eisini, at vit vórðu við til at byggja nakað nýtt upp. Vit høvdu eitt gott konsept, góða tænastu, menukort og búnar, og fólk tóku sera væl ímóti hesum. Tað, sum vit eru von við og krevja í n [...] verið strævið, og serliga fyrstu tíðina var eg við í tí mesta sjálvur. Vit koyrdu tiltøk um vikuskiftini, og longu mánamorgun vóru vit í gongd aftur við at avrigga farna vikuskiftið og fyrireika komandi. [...] hvussu leingi eitt dansistað kann halda, og tí ræður um at forvinna pengar beinanvegin, og tað gjørdu vit. Havgrímur fekk góða hjálp frá mammu síni, tá ið hann legði til brots í náttarlívinum. Hann átti ongar

og so settu vit á, har vit sleptu. Tá dansurin var liðugur, hugsaði eg við mær sjálvum, at tað var gott, at vit hildu á og kvøddu vísina um Ormin Langa lidna, sigur Petur Olivar í Hoyvík. Vit kunnu leggja [...] ólavsøku er ein hurlivasi, skilt á tann hátt, at har eru útlendingar uppi í dansinum og føroyingar, sum ikki duga stev. Øll eiga dansin á ólavsøku og eru hjartaliga vælkomin, men tað er umráðandi, at onkur [...] á Vaglið, at tað brátt rann fram fyri hann, hvat tað var, hann hevði játtað seg til. - Tá eg var komin oman til Ebenezer, var vorðið so trongligt, at eg gjørdist heitur um skallan og ivaðist, um eg fór