skrivar í eini blaðgrein nú um ársskiftið, at hon fegnast um, at sjókortmyndugleikin kom á føroyskar hendur á nýggjárinum. Tað er ein partur av heimastýrisskipanini, at vit skulu kunna yvirtaka málsøki, so [...] skulu nokk syrgja fyri at fáa nakað gott burturúr kortmyndugleikanum. Málsøkið er komið á føroyskar hendur frá 1. januar, men enn mugu danir gera ein stóran part av arbeiðinum, tí undanfarna landsstýri spardi

at onkur onnur skuldi taka yvir. Hon vildi tó ikki fara, fyrr enn hon visti, at blaðið fór í góðar hendur. Tí setti hon seg í samband við Siri Hansen, sum arbeiddi í Danmark, og Siri Hansen var beinanvegin

og bankaður sundur og saman av velduga massørinum, sum hevur yvirarmar sum viðabular úr Amazonas, hendur sum Angus fjórðingar og sum setti knyklar í brýr, sum mintu mest um bungurnar hjá ávísum borgarstjóra

løgnum geometriskum strikubygnaði í miðgrundini, men so bera vit eyga við dansararnar, ið taka saman hendur í einum ringi miðskeiðis á eini skógarfløtu í einum málandi hurlivasa av grønum trøum, gulum bløðum

neyvan hevur gagnast honum væl. Sum verkamaður á landi tókst gubbin við alt arbeiði, sum var at fáa hendur á. Hann var á Kolinum, var skúrformaður fyri Glyvraberg og Hamranes, og tá ið flakavirkið kom til

ættað av Toftum, doyði í 1994, og húsini, sum tey lótu byggja nakað eftir kríggið, eru farin á aðrar hendur. Húsini vóru karmur um Guds óttandi og gestablítt heim, har Tinna var miðdepulin og altíð inni, og

honum øktist leikferðin munandi, bólturin varð fluttur skjótari og ikki minst tók hann sakina í egnar hendur og bjóðaði sandoyingum av. Besta dømi um hetta var tjúgu minuttir inn í seinna hálvleik, tá Hans

praktiska arbeiði í flokkinum at gera. Tá íð á stendur sum t.d. upp til eitt val kundu vit brúkt nógvar hendur afturat. Vit hava ein fastan skara, sum er fúsur hvørja ferð, men tað hevði ofta verið so nógv lættari [...] til undirritað 44 21 44. Haldi tykkum bara ikki aftur, tí tað eru nokk av uppgávum til allar tær hendur, sum vilja gera okkurt fyri Sambandsflokkin. Eg takki enn einaferð so hjartaliga fyri góða undirtøku

inn til hennara, situr hon ofta við onkrum handarbeiði, og so loysir hon hvørja krossgátu, hon fær hendur á. Hjartaliga tillukku, Sigrid og góðan byr í framtíðini. ???????????? Nøkur vinfólk

Nubbistein, meðan hin gamli fór inn um himmalsins portur. Vit settu okkum upp á steinin og hildu saman hendur í kyrru, meðan elli gamli maðurin varð potaður niður í ta svørtu mold. Tá ið dastið frá hesi jarðarferð