sum fara at verða sett til kommunurnar framyvir. Hon segði eisini, at tað skerst ikki brutur, at útjaðarin er tann parturin í Føroyum, sum fyrst merkir afturgongd í búskapinum og sum seinast merkir framgongdina

uppskipa allar vørurnar í Tórshavn, her fær Tórshavnar Havn fleiri milliónir at ráða yvir, ímeðan útjaðarin einki fær. Her má okkurt gerast og verði eg valdur inn í Býráðið, verður farið ígongd við at fáa

Heri sigur: - Í Havn býr fólk í hvørjum kjallara, og tí eru fleiri um hvønn tangan! Tá talan er um útjaðarin eru fleiri summarhús ella sethús har bara eitt ella tvey fólk búgva í. Har er rættiliga avmarkað

útjaðaranum og um økismenning. ­ Ein fortreyt fyri trivnaði í útjaðaranum og økismenning, er, at útjaðarin í Føroyum er fíggjarliga nøkunlunda líka væl fyri sum miðstaðarøkið. Samstundis vísi hann til ó

felags verkætlanir. Tryggjar útjaðaran Fíggjarmálaráðharrin sigur, at eftir hesi íløguætlanini er útjaðarin í Føroyum nógv betri tryggjaður, enn hann hevði verið, um kommunurnar sluppu at gera íløgur eftir [...] tær allarflestu íløgurnar høvdu dottið niður í miðstaðarøkinum. ? Men eftir hesum leistinum er útjaðarin tryggjaður sín part. Og verða tað øki, sum ikki brúka sín part av íløgukarminum, kunnu hesar íløgurnar [...] iva kundu hugsa sær at gjørt nógv fleiri íløgur. ?Hann sigur, at kommunurnar mugu ásanna, at skal útjaðarin mennast, er tað neyðugt at hugsa um tey ymsu økini sum eina eind og at byggja tey út hareftir.

fjart frá heimlandi sínum, men hugflogið um list - um tónlist og myndlist, eigur eisini at røkka útjaðarin, og tí var tað rætt gjørt, at Monika setti seg niður í Leirvík. Ólavur nart við tað samarbeiðið

avbjóðingarnar og størvini. Men tað er eisini meira “cool” at liva í stórbýnum. Umframt hetta, so kann útjaðarin eisini, í mun til stórbýin, kennast sum ein sosial og mental spennitroyggja, sum man flýggjar undan

m Berlin. Luttøkan hjá føroyska tónleikinum hevur fingið heitið: The periphery in the center – útjaðarin í miðdeplinum. Kristina og Ólavur úr Aldubáruni, fara at spæla tvey sermerkt verk. Talan er um tvey

lektorur á Háskóla Islands. Hesi eru øll samd um, at skulu kvinnurnar støðast betri, er neyðugt, at útjaðarin eisini lagar seg til teirra tørv. Bæði í mun til vinnustruktur og kynsleiklutirnir. Alternativt [...] er í fer við at kanna fólkafrøðiligu støðuna í Norðuratlantshavi, heldur tað vera ein vansi, at útjaðarin ofta gera vinnuligar og politiskar satsingar, sum venda seg ov nógv til mannfólk. Hesum tók Lindis

hondini, men arbeiðast má við rationaliseringum og sparingum. Samgongan í felag hevur ábyrgd av at útjaðarin ikki fær verri umstøður. Landsfundur Sjálvstýrisfloksins átalar vánaliga stevið í samgonguni, at