Sum føroyingur havi eg altíð verið stoltur av Kringvarpinum (serliga Útvarpinum). At ein so lítil tjóð skal hava eitt so fjølbroytt, aktuelt og áhugavert útvarp, er undrunarvert, og stóra tøkk eiga sl

bygdar oyggjar eins og vit. Men so eru vit ikki eins meira. Tað at vit eru ein nógv meira sjálvstøðug tjóð ger okkara land so nógv øðrvísi enn teirra. Vit hava heilt øðvísi møguleikar at bjóða tí unga fólkinum

útbúgvið fólk, skulu og vilja okur fylgja við gongdini í okra parti av heiminum. Føroyar eru ein lítil tjóð; tískil hava okur ikki neyðuga tilfeingið og umstøð-urnar til at hýsa øllum tilboðum, ið umheimurin

serligt fyri okkara serstøku oyggjar. - Vit skulu fyrst og fremst gera okkum greitt, at vit eru ein tjóð, eitt tungumál og eitt brand, sigur Hans Fróði Hansen.

tann vegin ? og ikki bara líta móti bretska meginlandinum og Europa. Bretland hevur altið verið ein tjóð við handilsfólki, og tí er tað sera hugaligt, at eitt nú Hetland sær nýggjar handilsmøguleikar í

tjóðirnar halda á í ríkisfelagsskapinum, ella um tey vilja gera eina grundlóg fyri eina sjálvstøðuga tjóð. Ríkisfundur hevur júst verið á Marienborg og har hevur spurningurin um ríkisrættarligu støðuna hjá [...] gongur á. Tað vil siga, um ein arbeiðir við eini stjórnarskipan, sum skal galda fyri eina sjálvstøðuga tjóð í framtíðini, ella eini stjórnarskipan, sum skal galda, meðan Føroyar og Grønland eru partur av r

at Føroyar vóru nevndar sjálvstøðugt í yvirlitinum hjá ST-klimapanelinum. - Hóast Føroyar sum lítil tjóð neyvan megnaði at gera tey stóru inntrivini í niðurskurðinum av veðurlagsgassum, so var breið semja

vilja – men lat okkum vera fevnandi og heldur gloyma at gera mun á, enn at gloyma tað, sum vit sum tjóð eiga at síggja stórt í. Við hesum verður ynskt føroysku svimjarum okkara í olympisku og paralympisku

mannminkandi støða, vit endaðu í, sum avgjørt ikki stuðlar upp undir okkara eyðkenni sum ein stolt tjóð. Og ynskið um at nú skal ein triði partur vera við til næsta samráðingar undirbyggir bert tann veruleika

k til frama fyri teimum fáu. Føroyskir javnaðarmenn vóru tjóðskaparsinnaðir. Alskurin til land og tjóð brann teimum í barmi, men teir vildu varðveita ríkiseindina. Og tað vil javnaðarflokkurin enn, men