glaður um, at hansara bók var heiðurslønarverd. Hann legði afturat, at bókin "Føroyar á vegamóti" gav M.A. Jacobsen sjálvum rætt í tí sjálvstýriðsstríðið, sum hann stóð fyri. Rigmor Restorff fekk M.A.
tá vit vunnu 2-1 á útivølli móti Malta. Síðani gav eg tó avboð til fleiri dystir, tí eg metti meg ikki hava tíð til vera á landsliðnum. - Allan Simonsen gav sær eisini stundir til at práta við meg um støðuna [...] tá hann í 1988 trein inn á fyrstudeildarpallin. - Egill Steintórsson var tá venjari hjá VB, og hann gav fleiri ungum leikarum møguleikan at royna seg á fyrstudeildarliðnum, greiðir Runi frá. - Eg meini, [...] sítt, og her eru tað fleiri, sum verða tiknir upp á mál. - Fyrst og fremst Egill Steintórsson, sum gav mær møguleikan í fremstu deildini av fyrstan tíð. Størsti eginleiki hansara var, at hann altíð fekk
gentuna, og lokkaði eisini mammuna at nýta maskinuna. Hon gjørdist so glað fyri maskinuna, at hon gav øllum teimum seks ommudøtrunum eina Bernina seymimaskinu í part, tá tær vórðu vaksnar. Marjun heldur
kanningarstjóra og hin er at gera eina frágreiðing. Hetta er tann frágreiðing, sum Edmund Joensen herfyri gav í »Dimmalætting« um orsøkina til at starvsskipanin ikki verður hildin. Og hon er at løgfrøðingarnir
fastan klaverspælara við sær og á Gospelfestivalinum hevur hon kór og fult orkestur við sær. Í 1995 gav Elisabeth út eina fløgu, sum kallaðist Dråben. Í novembur 99 kom so seinna fløgan sum kallast Hos Far
er at skilja, at hon ikki er her longur. Men minnini liva. Latið okkum minnast tað góða, Elinborg gav okkum, og latið hennara lyndi geva okkum íblástur. Eingin veit, hvat ið kemur, so vit mugu gleðast
er at skilja, at hon ikki er her longur. Men minnini liva. Latið okkum minnast tað góða, Elinborg gav okkum, og latið hennara lyndi geva okkum íblástur. Eingin veit, hvat ið kemur, so vit mugu gleðast
og sat í løgtinginum í fýra ár frá 1936. Fjøltáttaður var hann. Umframt Varðan og fagrar bókmentir gav hann út Adressubókina, sum greiddi frá Føroyum á føroyskum, donskum, enskum, týskum, fronskum og sponskum [...] kanska ikki hevur verið ímyndin av tí vanliga føroyinginum, tí móðir hansara var norsk. Men kvæðið gav gott afturljóð hjá føroyingunum, og teir roknaðu seg sjálvar uppí, tá sjóvarbóndin segði í niðurlagnum:
sjálvur ætlaði, so hevði hann nátt málinum. Og tað eydnaðist til fulnar, tí danski uttanríkiráðharrin gav tað mótspælið, sum landsstýrið ynskti. Og aftur fór at prutla í haturspottinum, og tað var málið. Løgmaður
sjálvur ætlaði, so hevði hann nátt málinum. Og tað eydnaðist til fulnar, tí danski uttanríkiráðharrin gav tað mótspælið, sum landsstýrið ynskti. Og aftur fór at prutla í haturspottinum, og tað var málið. Løgmaður
