rum, sum kendu allar tær stuttligu staðbundnu søgnirnar. Tí uttan søgur eru oyggjarnar bara gras, hav og grót. Tað er fínasta slag, men ikki serliga spennandi. Nú hugsar onkur kanska, at slíkt popput fjas

er trygdarskeiðið, sum tekur tríggjar vikur, sum yngra ættarliðið tekur, áðrenn lagt verður út á hav.

til livet, det var her de forsøgte at etablere sig et ståsted i livet. Et ståsted, som kom til at have en enorm betydning for Færøernes eksistens. Det siger vi Jer tak for i dag. Grønland var i mange år

skálkinum bak oyra, sigi eg nú sannleiksorð, ið øll her skulu hoyra; Koma vit nú Kárarnir framat, hav ongan iva, øll við gamla Sjálvstýri her trygg væl kunnu liva. Tobbi hevur bara skapað rumbul her á

her gongur ein hundur, hann sær ikki út til at vita, hvat hann skal, hann gekk eisini her ímorgun.” “Hav hann hjá tær, fólk leita eftir honum, tey eru á veg.” Seinasta sólskinssøgan var um 17 ára gomlu, deyvu

og føroyskir stepparar kenna sjálvandi sangir sum Juvelen, Kvinnen i mit liv og Mellom himmel og hav, sum allir vera at hoyra í høllini á Hálsi saman við hinum svingarunum frá Sakarina. Sakarina, ið hevður

og tað. Óluva Niclasen sigur, at tað er torført hjá okkum at føra okkum fram um heimsins reinasta hav, tá ið vit hugsað um allar oljudálkingarnar, sum eru. Hon helt, at politikarar hava kanska ikki havt

ungdómsfelagsskapum í Føroyum. Leygardagin verður byrjað við fyrilestri og bólkaarbeiði um náttúru, hav og umhvørvi, sum Finnur Winther Lützen, studentaskúlalærari, hevur ábyrgdina av. Seinnapartin verður

busstúr og eisini hava tey verið útferð við báti. Hetta er serstøk hending, tá ein ikki er vanur við hav. Børnini eru eisini boðin inn á Selatrað at vitja skótarnar har. Børnini fara avstað aftur 25. juli

og mest framkomnu vælferðarsamfeløgini í øllum heiminum. NÚ 20. ØLD er við at hvørva í tíðarinnar hav er tað ikki av leið at gera støðuna upp. Í høvuðsheitum hava tríggjar politiskar hugsjónir gjørt seg