Jørgen-Frantz Jacobsen á hesum øki sigur Christian Matras: ?Við einum sætta sansi, sum eg veit ongan annan føroying hava átt, dugdi hann seta fram føroyskar spurningar, so danir hertaðu eftir.? Kanska hevur

Ein onnur avleiðing er tann ruðuleiki og tað lógloysi, sum valda í Russlandi í dag. MEN EISINI á annan hátt var Jósef Stalin heppin. Upp ígjøgnum søguna hava altíð verið dømir um, at einstaklingar ? ofta

ætlanin um føroyskt fullveldi appeleraði til tær positivu kenslurnar, meðan ætlanirnar, sum gingu annan veg, sjálvsagt gjørdu tað mótsatta, t.v.s. negativt. Eg ivist ikki í, at svararin í úrvarpsstovuni

faðir- ella móðurleysu. Teimum sjúku og gomlu, kvinnunum og børnum. Hjá teimum, sum vistu sær ongan annan útveg enn at liva av náðini hjá øðrum. Hesi eru ikki tey, sum søgan er skrivað um. Hetta eru tey navnleysu

hvítt. Á sosialu miðlunum snýr tað seg um at buka øll onnur niður, spilla tey út, niðurgera hvør annan, um tey ikki akkurát hava tendrað ta einu og somu kontaktina sum eg. Alt verður tikið úr høpi – úr

og kenslurík. Landsstýrislimir og løgtingslimir, uttan mun til kyn og politiskan lit, komu í ein annan heim. Fyrrverandi landsstýrismaðurin við standmyndini ein sannur adonis. Damuna hjá sær tveitti hann [...] ”Forbannað leingi at flúgva,” segði blaðmaðurin, í tí hann setti fótin á tann reyða leyparan og skeiklaði annan fótin í sandinum. Beint tá kom oljusjeikurin úr sínum stóra limousini, og tá ið hann sá, hvussu skilið [...] bilinum: pláss fyri einum fundarborði við 10 sessum. Blaðmaðurin var noyddur at brúka tveir av teimum, annan til tann løstaða fótin. Eitt lítið intermezzo tók seg upp, tá ið flogfarið hevði lent í Qatar. Sambært

serliga á lærarunum. ##med3## Í dag samskiftir man sum foreldur dagliga við skúlan og við hvønn annan á talgilda palli- num Aula. Um t.d. vikuætlanir, spælibólkar og skúlamat til gummistivlar, sum [...] akkurát har. Og um grøna umleggingin skal ganga skjótari. Um onnur fyrilit mugu víkja. So mugu vit á annan hátt taka stig til, at náttúran og umhvørvið eisini fáa betri treytir. Ak- kurát sum vit sjálvandi

men tað gekk øgiliga skjótt, so var tað farið, sigur Ragnar, ið av álvara mátti venja seg til ein annan gerandisdag í Norra, enn hann var vanur við í Føroyum. Frammanundan hevði hann verið vanur við sjálvur

- ein flaggdag – um okkara leiðir, og tað var ein rørandi sjón at síggja teir báðar taka um hvønn annan, eftir at gamli háskúlastjórin var komin niðuraftur av røðarapallinum. Steinbjørn segði mær seinri

bankum – sum eisini eru teir báðir stóru føroysku bankarnir. – At eg havi skift frá einum banka til annan, er nokk ikki tann størsta broytingin, tí fyri meg hevur tað stóra skiftið heldur verið, at eg fór