tí, sum vit ongantíð vórðu skapt at tráa eftir. Vit øll eru kynsligir syndarar! Í ymiskum formum: Kyns­lív áðrenn og uttanfyri hjún­a­bandið, pornografi, gyrnd, onani, pologami, sam­kyndn­leiki, tvíkyndleiki [...] ólogiskt og óteologiskt fyri ein kristnan. Ein kristin má spyrja seg sjálvan um “trúgv” og samkynd “kyns­lig orientering” kunnu sam­ein­ast, tá kristin trúgv hevur eina grundleggjandi meining um moralskan [...] samkyndum um hesar “skeiv­leikarnar” og hetta “órætt­vísi” er tí at samfelagið ikki vil góðtaka samkynda kyns­liga orientering, á sama støði sum hetrusexuelt hjúnaband, so er prátið um “rættvísi” og “líkastilling”

velja áðrenn 20 mdr. hvønn av foreldrunum tey identificera seg við. Hetta hangur saman við sinnalag, kyn og onnur signalir, sum barnið fær. Tað eru fleiri orrsøkir til, hví ein drongur endar við at velja

ikkur, ið umfatar alt samfelagi frá “toppi til botn”. Miðvísan javnstøðupolitikk Javnstøða millum kyn skal innan 2015 verða ein sjálvsagdur tættur í føroyska samfelagnum. Hetta krevur, at ovasti politiski

Filmfestivalurin, sum eisini kallar seg FIMFF, er fyri minnilutar innan kyn, seksualitet, etnisitet, trúarlív og mentan og annars fyri øll, sum vilja hava meiri vitan um minnilutar. FIMFF leggur seg eftir

– Tað er ein demokratiskur trupulleiki, at vit bara hava eitt kyn umboðað í landsins leiðslu. Soleiðis sigur Demokratia í dag, nú aftaná tað í gjár bleiv greitt, at eingin kvinna verður í landsstýrinum

hava kunna lena okkum uppat objektivum kriterium, sum Rynkeby ásetir. Tað skal verða fordeilt millum kyn og størv, og hvar fólk búgva, umframt royndar súklarar og nýbyrjarar, sigur Aksel Haraldsen. Hann sigur

eitt ómetaligt virði. Og vit eiga at verja og varða um lív. Lívið er heilagt. Og hetta geldur óansæð kyn og húðalit. Sum kristin síggja vit Guds stórleika. Og vit ynskja og takka honum fyri alt, hann gevur

men eisini um, hvussu ein so jøvn og demokratisk umboðan sum møguligt best verður tryggjað, t.d. kyn, aldur, geografisk umboðan og fíggjarlig styrki.« Atkvøðutølini frá seinasta løgtingsvali vísa greitt

sum millum annað krevur, at teir gera uppstillingarlistar, sum bæði taka lokal atlit, og hugsa um kyns- og aldursbýtið. Nú er vandi fyri at kvinnurnar fara at halda seg aftur, eisini í flokkunum, tí pengar

hevði eg kallað tað: “Ein fullkomiliga sjúklig javn­støðustrategi, hvørs enda­mál er at framala tað kyns­neutrala menniskjað.” Tað kann kanska í fyrstu atløgu tykjast at klinga væl í oyrunum, tá ið tú lesur