Rógvi Oddvørson og listakvinnan fara at syngja tveir sangir saman. Upplestur verður úr skaldsøguni Hjarta mítt fyri fót tín. Til góman verður eitthvørt. Framsýningin er opin til 29/8. ##med2## ##med3##

»Hjarta mítt fyri fót tín« er ein pílagrímsferð í fýra pørtum, har høvundin ferðast inn í andaverðina og sálarheimin við útgangstøði í tí, hon eygleiðir í teirri fysisku verðini. »Hjarta mítt fyri fót [...] hjá henni, Lív, arbeiðir fyri heilsu andaliga, sálarliga og likamliga. Úrdráttur til skaldsøguna Hjarta mítt fyri fót tín: »Ein kærleiksøga í trimum pørtum, ið gongur fyri seg í Føroyum. Forfedrarnir

Kvinnan er blóðdálkað eftir eina fosturtøku. Full av skomm og ringari samvitsku. Eitt sundurknúst hjarta. Tað var jú hennara val ella hvat? Summar taka sær ikki av blóðinum og halda seg ikki hava gjørt [...] tí hann onki hevur at siga, sambært lógaruppskotinum um fría fosturtøku. Sjálvt tá hann av øllum hjarta ynskir sær lítla barnið. Ella ábyrgdarleysur, tí pápin vil onki hava við lítla barnið at gera. Hann

ferðafólk og hevur tey rættindi, sum vit altíð hava havt. Miðflokkurin er tilreiðar og hevur nógv upp á hjarta til gagns fyri ferðavinnuna og til gagns fyri land og fólk. Tað ber VÆÆÆL til at leggja so til rættis

rodnaði upp um bæði oyru. Hans Andrias hevði gjørt sína røðu uppá rím sjálvsagt, ógvuliga vøk­ur og hjartalig var hon. Hon er skrivað í einum av teim bókum, eg havi savnað føroyskar yrkingar uppí. [Hana hava [...] Ungmannafelagnum og aðra staðni, har eg hevðu sungið hesar mínar sangir, og eg var eitt sindur sárur um hjarta av longsli. Eisini ynskti eg mær at vera við til sjónleikin og alt starvið frammanundan. Seinni,

var og er tær himins stjørnufjøldir. Ja, stjørna tín er kveikt í okkar huga, og songin goyma vit í hjarta inni: ei finst hjá tær á fold og himnaboga ein betri heimur enn várt egna minni. Í dag nú songdís

var og er tær himins stjørnufjøldir. Ja, stjørna tín er kveikt í okkar huga, og songin goyma vit í hjarta inni: ei finst hjá tær á fold og himnaboga ein betri heimur enn várt egna minni. Í dag nú songdís

vestan, so var tað ikki so undarligt. Danmark vann 2?1. Morten Olsen og hansara menn vóru lættir um hjarta. Teir høvdu roknað við, at uppgávan fór at verða torfør, og tað stóð eitt sindur á síðstu løtuna

hjá felagnum og hevði uppiborið eina tøkk fyri tíðina. Annað er so tað, at tað skal eitt frostbitið hjarta til at vera so kaldur fyri einum manni, sum hevur havt ríkiligt at dragast við. So fúlheitirnar eru

Sandoynni. Hetta merkir tó ikki, at vit ikki hava kunnað gjørt, sum vit hava viljað. Men okkara "hjarta" hevur ligið til oynna og tað virksemi, sum her kundi skapast. Nú vit gevast, letur eingin við seg