um skráseting kom í gildi, er talið á skrásettum vørum farið úr 150 upp í 240, og mett verður, at einar 100 mió. kr. av føroyska útflutninginum vóru óskrásettar, áðrenn nýggja lógin kom í gildi. Hallið

brostin á og postsambandið millum Føroyar og Norra varð darvað. Men fleiri rættlestrar vórðu gjørdir og einar 200 síður av Bíbliuni settar, tá ið Norra og Danmark vórðu hersett av týskinum í apríl í 1940. Tá

má sjálvandi ikki vera nøkur vanlig skrift; hon skal jú ikki drepa beinanvegin, men í miðal eftir einar 12 tímar; umskiftið er ætlað til tann sætta tíman. Tann upprunaliga skriftin má sostatt vera væl og

góða tíð til tað, sum tú vilt hava góða tíð til, annars fer helst nógv tíð til einkis. Eg kom t.d. einar tríggjar tímar ovseint í gongd við at skriva hesar hugleiðingarnar, tí eg og døtur mínar fullu í prát

áhuga í verkætlanini leggja aðrar 100.000 kr. Og inntøkurnar av atgongumerkjasølu dekka kanska einar 60-80.000 kr. Men so er helvtin eftir. Elin heitir tí á øll, sum virðismeta tað, sum Jens Pauli

Tá letur í pápa, at har ruggar ikki alt rætt, tað man vera ein mina. Vit vistu, at minur vóru har. Einar 10 favnar undan borði setti eg knívin á. So vit til árar. Manningin var: eg, Jógvan Sofus, á stýr

ikki minni enn tvey sera vælskrivað bókaummælir. Anna V. Ellingsgaard ummælir “Rimlar hugans” eftir Einar Már Guðmundsson, og Hanus Kamban skrivar um romanina “Náttin í Lissabon” eftir Erich Maria Remarque