skreiddi eftir vegnum. Hinar bilarnir, sum vóru uppi í, vóru eisini í stórum vanda fyri at rena á hvønn annan, sum teir máttu krússa eftir vegnum fyri at sleppa undan bilinum, sum kom sendandi eftir vegnum fyrst

fyrstu søguni, ”At dansa við veruleikanum”, eru tær báðar ávegis til ein fyrilestur, men koma til ein annan, sum snýr seg um villiniborgir – labyrintir. Partur av frásøgnini er fullkomiliga gerandis, ímeðan

krónur til tunnilsgerð. Eingin vón er fyri at hesir pengarnir kunnu koma aftur við nýtslugjaldi ella á annan hátt, og hetta er okkara tingmanning væl vitandi um. Samstundis enda vit næstan aftast í Pisa kanningunum

málinum. Í 2005 vóru 25 mál um barnamisnýtslu í Føroyum, men her verður ikki skilt ímillum insest og annan kynsligan ágang ímóti børnum. Sigrun Samuelsen óttast, at talið ikki sigur allan sannleikan um, hvussu

hildið leygardag Hóast vanligt er at fara á val týsdag, so er valið hesaferð ein leygardag ? longu annan leygardag. Tað er uttan iva sera heppið, at valið verður hildið, tá nógv fólk hava frí, og so sleppa

ganga upp trappurnar, og koma inn í eitt rúm við einum longum borði og dekoratiónspynti úr enda í annan. Og hon vísir á einar 10 spannir, sum standa spjaddar út yvir gólvið, sorteraðar við jólakúlum, koglum

henda til komandi løgtingsval, at eingin av teimum stóru flokkunum stingur seg serliga fram um nakran annan. Tað er ein tingsessur meira at stríðast um, nú tingmannatalið er hækkað til 33. Hendan sessin fekk

eydnast, so sleppast kann undan meiningsleysu vanlukkunum í ferðsluni, so mugu vit øll, sum á ein ella annan hátt eru partar av tilgongdini, taka í egnan barm og tora at rannsaka okkum sjálvi, um vit kunnu gera

og tekur tey mál upp á fundi við okkum, sum eiga at verða viðgjørd millum okkum og teir og ongan annan ? og ikki í fjølmiðlum og allar aðrar óviðkomandi staðir. Hevði hetta byggimál verið viðgjørd eftir

Kenslan eftir sigurin, sum kom í land í evstu løtu, var somikið serlig. Fólk, sum valla kendu hvønn annan klemmaðust og mussaðust, og eftir hetta tók tað ikki langa tíð. Áðrenn vit fóru heim, var semja um