kokkum úr Australia, Bretlandi, Íslandi, Danmark, Finnlandi, sum eisini manna dómaraborðið. Tríggjar rættur Í kappingini skulu kokkarnir seta ein døgverða saman við trimum rættum. Forrætturin skal gerast úr

skapa okkara egna móta – gjarna eitt sindur ullintan – og hetta kundi verið eitt gott dømi um, hvussu rættur føroyskur bygdamóti kundi sæð út. Men tað er tað ikki. Myndin er tikin á eini mótasýning í Spania

sama er hann sloppin undan at rinda landskassanum fleiri hundraðtúsund krónur í avgjøldum. Føroya Rættur hevur lagt dent á, at talan er um skipað svik, sum er endurtikið fleiri ferðir og tískil er bilaseljarin [...] krónur í endurgjaldi, tí tað skal vera upphæddin, hann hevur svikað landskassan fyri. Men Føroya Rættur tekur ikki støðu til tann partin, tí niðurstøðan er, at vil Akstovan hava hann at rinda endurgjald

veg. Mín meining er tann, at so leingi vit eru saman við Danmark, skulu vit hava tað sum er okkara rættur. Í staðin fyri at taka ímóti fullum blokki, so minka vit blokkin, tað er ein skeiv gongd. Vit skulu

forkunnugu rættir, sum eru: Orientalsk karry-rættur við kalkunkjøtið. Paprika-rættur við føroyskum neytakjøti, og so ein meksikanskur chilli con carne-rættur eisini við føroyskum neytakjøti. Til allar rættirnar

m ein avbjóðing. Nú á døgum í okkara parti av heiminum eitur tað so mikið sum rættur til mál, rættur til móðurmál, rættur til fremmandamál o.s.fr. Føroyar eru í eini serligari støðu málsliga. Vit liggja

tað sama, greiðir Elsa frá. Ongar reglar Men í veruleikanum finnast ongar reglar fyri, hvussu ein rættur tjóðarbúni sær út. Heldur eru tað vanar og siðir, sum hava fylgt gjøgnum árini, og í dag er nærum

Føroya rættur noyddi mannan í skannaran og har vísti tað seg, at føroyski hassjhundurin hevur betri nøs enn tann danski. Maðurin, sum sat í varðhaldi undir illgruna fyri at hava smuglað hassj innvortis

persónum, ið hava sitið í “makrelbólkinum”. Altso, “at vit halda hetta vera rímíligt”. Har er ongin rættur, onki gjøgnumskygni, men bert vald og trýst galdandi. Og øll ætlanin við lógini um vinnuligan fiskiskap

persónum, ið hava sitið í “makrelbólkinum”. Altso, “at vit halda hetta vera rímíligt”. Har er ongin rættur, onki gjøgnumskygni, men bert vald og trýst galdandi. Og øll ætlanin við lógini um vinnuligan fiskiskap