hevur Dennis Holm, landsstýrismaður, tikið avgerð um at gera frávik frá galdandi áseting um, at allur fiskur skal landast í Føroyum. - Sostatt verður loyvt, at føroysk skip fram til 22. november 2023 kunnu

Kangamiut, sum keypir upsan frá føroysku reiðaríunum og selir hann aftur á russiska marknaðinum. Skildur fiskur Fyri at lúka treytirnar, sum landsstýrið hevur sett, er neyuðugt, at upsin verður skildur, og hetta

fyri 3-4 krónur fyri kilo, áðrenn nakar keypari meldaði seg. Hetta er daggamal og væl hagreiddur fiskur, so sigast kann ikki, at áhugin – ella møguleikarnir – hjá keyparum eru stórir. Miðskeiðis í vikuni

er, at bæði hýsa og toskur eru verri fyri í ár enn somu tíð í fjør. Hinvegin er framvegis nógvur fiskur á Bankanum. Her er eisini meira toskur enn undanfarin ár, og her eru rættiliga stórar nøgdir av hýsu

aftur, og teir fóru aftur til lands. Var nógv at fáa, varð fiskurin sum oftast avhøvdaður, so meiri fiskur kundi rúmast í bátinum. Tað var ótrúligt, hvussu stórar mongdir av fiski hesir fiskimenn kundu føra

skipanir og eindir av ymiskum slagi verða heldur pettað sundur, so tað hvørki verður fuglur ella fiskur, í staðin fyri at hugsað verður um, hvussu vit styrkja tær ymsu eindirnar og gera tær so máttmiklar

Við nýggju tøknini hjá Global Dry Ice heldur fiskur, ið verður sendur av landinum, sær upp til fýra dagar og kann náa runt knøttin við flogfari. Global Dry Ice, sum hevur turrísframleiðslu á Eiði, hevur

Fiskivinna Nú svartkjaftakvotan er so nógv skerd, og lítil fiskur er at býta ímillum skipini í føroyskum sjógvi, kann allur bati bøta hjá nótaflotanum. Ein bati, sum nótamenn seta sínar vónir til, er ein

lodnu í hesum døgum. Uppsjóvarskipini fiska lodnu undir Íslandi og lodnan sum fyrr var ein bíligur fiskur, fær nú rættuliga góðan prís. - Vit rindaðu fyrr tríggjar krónur fyri kilo á lodnu, men nú rinda

tær vóru beint útfyri okkum á sandinum. Hornini komu uppundan og nísurnar svuvu eins tætt og annar fiskur, eg hevði eygleitt. Máire hevði fyrr sæð einstaka nísu, men ongantíð ein heilan bólk. Hon óttaðist [...] morgunmaturin varð etin. Sólin var altíð niðurfarin, áðrenn við fingu at eta um kvøldið. Epli og fiskur og ein mjólksopi var vanligi kosturin tá á døgum. Tá eplafruktin sveik, høvdu vit majsmjøl, sum varð