men eingin grund er at mála kavan svartan, hann skal nokk tiðna.” Orðini skrivaði Øssur til ein vinmann á Messenger síðsta vetur, og siga tey nógv um hugburð hansara til lívið og deyðan, og um sjúkuna
styrki tygun í komandi tíðum. Við bert góðum minnum og hesum fáu orðum vil eg lýsa frið yvir minni um vinmann mín Terja Nielsen. Guð vit biðja teg hann varða, hjálp so okkum so vit læra til at ganga tína leið
Her skal eg skriva nøkur minningarorð um mín góða vinmann Sigurd Bærentsen. Orð eru fátøk verður sagt, og er tað so satt sum tað er sagt. Sigurd vaks upp í einum góðum heimi. Har fekk hann sína barlast
Eg var staddur heima tann 2. desember 2002, vit bæði Hjørdis sótu og hugnaðu okkum í stovuni eftir at hava lagt børnini, tá telefonin ringdi - tað var Heini í hinum endanum, eg skal so siga "halló Hei
61 ára gamal. Fyri okkum tríggjar var hann bara Samuelsen. Vit høvdu mist ein góðan og trúfastan vinmann. Vit fýra hittust á Grannskoðaravirkinum hjá Jógvan Sundstein síðst í 80-unum og fyrst í 90-unum [...] Nú vit aftur hittast, sita vit á eini matstovu í Runavík og skriva minningarorð um okkara góða vinmann. Vit hava mangan spurt okkum sjálvar, hvussu tað bar til, at tað fall so væl í lag okkara millum
nú hann var vorðin so álvarsliga sjúkur. Tað píndi meg at síggja ein so sterkan og fantastiskan vinmann støðugt gerast veikari fyri hvørja ferð, eg vitjaði hann, hevði eg ilt við at skilja, hvat Ingi segði
saman við einum vinmanni. Fríggjanáttina 4. november veit politiið við vissu, at Piddi tosar við ein vinmann. Samtalan byrjar klokkan 03.12 og endar 03.31, og tí kann sigast við vissu, at Piddi tá var á lívi
sagt til eina jarðarferð. Og ein, sum eitur Murr Murr. Ein annar sangur er gjørdur til ein ávísan vinmann - og ljóðið afturvið er Mugison, sum ger kaffi til vinmannin. Mugison er sum Bjørk við høvuðpínu
teir áttu saman. Sambært Róa Egholm, er fleiri eyðkenni við Kaj Leo Johannesen sum menniskja og vinmann. Fremst av øllum nevnir hann, at komandi løgmaður er ómetaliga arbeiðssamur og málrættaður, tá hann
sigur hann. Men Tak tær eitt sindur av Amaliu snýr seg heilt stutt um, at ein maður biður sín besta vinmann ansa eftir elskarinduni hjá sær, tí hann skal burtur. Vinmaðurin so ger, men eitt kvøldið drekka