bagborsbát á sjógvin. Hann meislaði seg eitt sindur, men slapp væl frá hesum - Tú kanst ætla, at øll keysin var næstan sum gløðandi jarn, og var hetta í evstu løtu, at teir fingu bátarnar settar á sjógvin, sigur
vildu fegnir hjálpa mær, stóra tøkk skulu tit hava, har norðuri slóknaðu allar vónir mínar at koma á sjógvin aftur. Varpað ljós á Við hesi grein míni vil eg vera við at varpa ljós á hvat sum hendir og hvat
Herálvur Thomsen, er dekkari umborð á lemma-og frystitrolaranum, Sjagakletti í Hvalba. Hugurin til sjógvin hevur altíð verið stórur, og bæði pápin og abbin vóru sjómenn. Pápin var í mong ár við djúpvatns
møguleikin var fyri, at Føroyar fóru at skora og vinna. So var tað, at Klæmint A. Olsen gjørdi hol í sjógvin, skoraði fyri áttandu ferð á landsliðnum við fínum stútara og gav liðfeløgunum ta eyka orku, sum
vera frægast við lús, har útskiftingin av sjógvi er góð - ella, har streymur í størri mun dregur sjógvin upp úr dýpinum. Soleiðis hava streymur, veður og vindur eisini sína ávirkan á gongdina við laksalúsini
Hattarvík og Sund, so nógv grind var at føra. Tá ið komið var út seinnu ferð, var gjálv komið í sjógvin. Vit høvdu tikið í so nógv av grind inn í bátin. Tá vit komu út fyri pallarnar, tók báturin so nógv
einsamallur í stýrhúsinum. Vit vóru akkurát komnir niður í maskinrúmið, tá ið vit fingu tann stóra sjógvin. Vit høvdu ikki latið lúkuna aftur niður til maskinrúmi, men til alt Harrans held fór hon sjálv aftur [...] bjargingarbáturin var brotin. Tá ið vit høvdu tett sum frægast á dekkinum, var farið undir at fáa sjógvin úr maskinrúminum. Máttu oysa við stivlunum Eingin spann var at finna. Tvær hondpumpur vóru, men
soleiðis er eisini við hesum. - Staddur omanfyri varðan hevur bátsmanningin sína røttu bakgrund, sjógvin - og staddur niðanfyri hava bjargamenninir sína røttu bakgrund, sum er fjallið og leiðirnar, teir
soleiðis er eisini við hesum. - Staddur omanfyri varðan hevur bátsmanningin sína røttu bakgrund, sjógvin - og staddur niðanfyri hava bjargamenninir sína røttu bakgrund, sum er fjallið og leiðirnar, teir
"Tá eg verði stórur, tá verður tað gott, áh, hvat eg tá verði glaður! Á sjógvin eg sleppi dag og nátt, sum annar útróðrarmaður..." Við vælkenda sanginum um dreingin, sum gleðir seg at gerast vaksin, setti
