Wenche Walderhaug talar, Poul Heri Midjord syngur. Langafríggjadag kl. 11 møti, Palli Petersen talar (hornorkestrið og onnur vitja í Vági skírisdag og langafríggjadag). 1. Páskadag kl. 8 verður »Páskafrøi« [...] vælkomin! Skírisdag kl. 19 og Langafríggjadag kl. 11 og kl. 18 verða evangelisk møtir við luttøku frá hornorkestrinum og øðrum úr Frelsunarherinum í Havn. Eisini fáa vit vitjan av Kristian Nygaard
Rættari hevði helst verið at bólka tekstin sum eitt vanligt lesarabræv frá onkrum, sum hevur eitt horn í síðuni á mær ella okkum, sum í dag sita í ovastu leiðsluni í føroyska flogfelagnum. Kósin tann rætta
1958, eftir at Óli Jákup Jensen var farin í landsstýrið. Tummas var formaður til 1966. Tá tók Páll Horn við eitt ár, og síðan Kaj Johannesen. Seinastu formenn Demmus arbeiddi saman við vóru Johan Christiansen
dumban skiltist frá korninum. Tá tað var liðugt at banka sundur, bleiv tað so hvørt feiað uppi eitt horn. Tá hetta var liðugt, fóru tey at tína, at skilja dumbu frá korni. Tá ið alt hetta var liðugt, bóru
arbeiðsmaður, Lítlatrøð 7, Tórshavn 6. Teitur Heindriksson, snikkari, Lágabø 3, Kirkjubøur 7. Elsa Horn, sjúkrarøktarfr. Velbastaðvegur 5, Tórshavn 8. Erling Isholm, Studentaskúlal. Blómubrekka 80, Tórshavn
Marita Guttesen Kl. 9 Veving, Joana Bjarnastein Kl. 9 Bindiklubburin. Fyrireiking til jólasøluna Kl. 9 Horn- og beinarbeiði, Rasmus Nygaard. Støkk inn á gólvið og vita um hetta hevur tín áhuga Kl. 10 Bindiklubbur
Men tey vóru heldur ikki spard. Vit spældu eisini, at vit vóru bøndur. Vit høvdu seyð, og tað var horn. Fjall var eisini gingið. Hornini vóru so fylt í ein posa, og so var gingið heilt niðan undir hamaran
kapping um at hava ført størsta bátsfarmin. Einaferð sat »Durhúsbáturin« vesturi á Sigmundarholið og Hornið. Hann fleyt um stokkarnar av góðum smáfiski, segði Jóhan í Djónastovu. »Pállstovubáturin« hevði
hví teir skuldu vera »glataðir« haldi eg ikki, at teir vóru greiðir yvir. Hans var altíð saman við hornorkestrinum, tá ið tað fór við HB til Tvøroyrar at spæla ímóti TB. Hetta var tað mest lívgandi fyri
onnur ikki løgdu merki til. Jafet var sterkur og prúður av vøkstri, so táið hann fór at spæla uppá horn seinni, so var tað sjálvandi uppá tuba, sum var líka prúð sum hann. Hana spældi hann uppá til mong
