tað fyrsta, sum eg hvørjaferð hoyra fólk siga, tá tey frætta um, at eg eri fluttur til Sandavágs, er ofta nøkulunda soljóðandi … “Til Sandavágs? … áh eg elski Sandavág. Har er so einastandandi vakurt” Og

Ofta verður sagt og funnist at, at føroyingar ikki kunnu standa saman, men tað hevur hetta landsstýrið dyggiliga mótprógvað. Hóast ákoyringarnar frá báðum bløðunum og partvís eisini frá loftmiðlunum hava [...] ikki eru syftar. Millum fólk, uttan mun til partapolitikk, er virðingin fyri teimum trimum vaksin. Ofta hoyrir tú, at fólk viðganga, at tey ikki høvdu væntað, at tey kláraðu seg so væl. Fólk frøast ikki

Undan kappingini gav eg leikarunum boð um at vísa teirra individuellu styrki, og tí sóu vit kanska ov ofta, at menn royndu at bróta verjurnar einsamallir. Annars haldi eg, at allir rondu at geva seg fult út

nøktandi og virknan gerandisdag. Tann góða tilgongdin Foreldur at børnum við serligum avbjóðingum siga ofta, at tænastan frá myndugleikunum ikki er nóg væl samskipað. Gott er tí at hoyra, at staðfestingin hevur

fyri í fyrsta lagi at vinna sær føðina, og í øðrum lagi at vinna sær sømilig lívskor. Hetta hevur ofta verið harður kostur og tíðum dýrgoldin vinningur. Álvarsemi var ein sjálvsøgd dimensión av tilveruni

kynslív og javnstøðu. Tey, sum skapa rák eru eisini tey, sum bróta upp úr nýggjum og ganga á odda – ofta meðan hini krympa tær. Lat okkum minnast Frændur, tá teir sungu: Kom og verið meira vakin og dansið

gomlum døgum hava verið knýtt tann vegin. Men seinastu tíðina hava kalsingarnir, sum mikladalsmenn ofta vóru róptir, alt meira vent sær móti økinum Norðuri í Vági. Eg kalli meg fyri klaksvíking, og eri

uppá? Eitt annað, sum er sermerkt við hesum skipakeypi - her er eingin útlendskur ognarskapur. Hvussu ofta hava vit hoyrt um, hvussu týdningarmikið tað er við útlendskum ognarskapi? Fyri hesar ungu menn er

C. Andersens boulevard, har hann ofta vitjar í dagavís. Hann peilar eisini ofta eftir søguni í Latínara-økinum við Universitetið á Frúu Plássi. Har hava vit báðir ofta gingið og tevja tann intensiva stemningin [...] týskum og hevur ofta verið tolkur, bæði í Føroyum og á ymsum uttanlandsferðum. Jens hevur í øllum sínum skúlaarbeiði fjálgað væl um føroyskt mál og mentan. Á ymsum socialum media skrivar hann ofta beinrakin [...] fjakkaði hann ovurhugaður um teigar og tún í allari Sandoynni. Viðhvørt var hann einsamallur, men ofta hevði hann beiggja sín, Bjarna við sær. Jens hevði longu sum hálvvaksin verið uppi á nógvum fjøllum

s var áhugaverdur á mangan hátt. Eitt var tann idelogiska uppgerðin millum flokk og fakfeløg, sum ofta sæst,tá flokkurin er í samgongu. Í so máta var fundurin einki undantak og viðgjørdu vit hetta evni