har greiddi borgarstjórin, Kristin Michelsen, frá at Johan Dahl er burturstaddur, men hann hevði ringt og boðað frá, at hann framvegis arbeiddi við málinum. - Landsstýrismaðurin hevur boðað mær frá, at
Jógvan Gerðalíð, annar av teimum eldru monnunum, ið vóru tilstaðar, sum helt fyri, at teir áttu at ringt norður á Strond, tí har mundu teir eiga spreingitól. Dávur legði í telefonina, og hann fekk avtalað
helvtina av útróðrarmonnunum út úr skipanini. Chris Jan Michelsen roknar við, at tað kann fara at verða ringt hjá onkrum at koma undir skipanina nú beinanvegin. Tí millum teir seks undanfarnu mánaðarnar eru bæði
kennir ikki tvørballið aftur? Sig við tvørballið, at veðrið er gott. Nei, sigur tvørballið, veðrið er ringt Sig við tvørballið, at blóman er vøkur. Nei sigur tvørballið, blóman er ljót. Sig við tvørballið,
Men tey halda samstundis, at fara tey at krevja pengarnar aftur, fer tað bara at koma tvørafólki í ringt orð – og tað kann eisini fáa kongshúsið at aftra seg við at koma á Tvøroyri eina aðru ferð. Og tað
eftirfylgjandi árið - ella seinni - brúka peningin til tað, hann varð ætlaður til. Nær hetta hendi, var ringt at halda skil á. Tískil var trupult at vita, nær og hvussu landskassin við útreiðslum sínum ávirkaði
ikki, tí tá vit spæla í altjóða dystum, so er dømingin aloftast heilt øðrvísi, so tað er eitt sindur ringt at vita, hvar markið fyri slíkum er. Greið mál fyri framtíðina At enda spurdu vit Toda, hvørjar ætlanir
segði, at hann fór sjálvur at bjarga tekjuni, so har hoyrdist heldur einki aftur. Tað er framvegis ringt veður, og løgreglan heitir tí á fólk um at ansa sær. Fyri eini løtu síðani vístu veðurstøðirnar hjá
ikki, tí tá vit spæla í altjóða dystum, so er dømingin aloftast heilt øðrvísi, so tað er eitt sindur ringt at vita, hvar markið fyri slíkum er. Greið mál fyri framtíðina At enda spurdu vit Toda, hvørjar ætlanir
nógv frakt, so alt tók sína tíð. Tað bøtti heldur ikki um, at veðrið var ringt. Anna mintist, at tey tosaðu um, at veðrið var so ringt, at skrúvan javnan kom upp úr sjónum. Av Vík var farið til Klaksvíkar [...] havnini i Norðragøtu gjørdist annars minnilig, tí gestirnir fingu mateitran og leyst lív. Her var ringt skil hjá nógvum, sum nógvar søgur hava verið um. Men Símun slapp væl, tí hann hevði etið so nógv aðra
